ผลการค้นหา

เครื่องประดับ

หมายถึงน. เครื่องตกแต่งกายมี สร้อย แหวน นาฬิกา เป็นต้น.

ตรีประดับ

หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.

ประดับ

หมายถึงก. ตกแต่งให้งามด้วยสิ่งต่าง ๆ มีสร้อย แหวน เป็นต้น เช่น ประดับเหรียญตรา ประดับอาคารสถานที่ ประดับโคมไฟ, โดยปริยายหมายความว่า ประกอบ, เพิ่ม, เช่น ประดับบารมี.

ทวารประดับ

หมายถึง[ทะวาน-] น. ชื่อโคลงโบราณ, สกัดแคร่ ก็เรียก.

ไม้ประดับ

หมายถึงน. ไม้ที่ปลูกไว้สำหรับประดับบ้านเรือนหรือสถานที่.

จตุรงคประดับ

หมายถึง[จะตุรงคะ-] น. ชื่อกลอนกลบทโบราณ มีบังคับพิเศษคือ กลอน ๔ วรรค ในแต่ละบทขึ้นต้นวรรคด้วยคำ ๒ คำซ้ำกัน ตัวอย่างว่า พระหน่อไทยได้สดับแสดงกิจ พระหน่อคิดจิตวาบระหวาบหวาม พระหน่อตรึกนึกคะเนคะนึงความ พระหน่อนามแจ้งกระจัดกระจ่างใจ. (ชุมนุมตำรากลอน).

ทวาตรึงประดับ

หมายถึงน. ชื่อโคลงโบราณ.