ชมชัว หมายถึง ก. ชื่นชม, รื่นรมย์, เช่น สองฟากนํ้าพลชมชัว. (สมุทรโฆษ), ชัวชม ก็ว่า.
ชัวชม หมายถึง ก. ชื่นชม, รื่นรมย์, ชมชัว ก็ว่า.
ดุษฎี หมายถึง [ดุดสะดี] น. ความยินดี, ความชื่นชม. (ส.).
พิสมัย หมายถึง [พิดสะไหฺม] น. ความรัก, ความปลื้มใจ, ความชื่นชม.
ก. รักใคร่หลงใหล เช่น ฉันไม่เห็นจะพิสมัยเธอเลย.
ว. ควรชม. (ส. วิสฺมย; ป. วิมฺหย ว่า ความแปลกใจ).
รื่นรมย์ หมายถึง ว. สบายใจ, บันเทิง, เช่น สวนสาธารณะปลูกต้นไม้ไว้สวยงามน่ารื่นรมย์.
ลลิต หมายถึง [ละ-] ว. น่ารัก, น่าเอ็นดู, น่าชื่นชม, สวย, งาม, ละมุนละม่อม. (ส.).
หฤษฎ์ หมายถึง [หะริด] ว. น่าชื่นชม, ยินดี; สนุก, สบาย, ดีใจ. (ส. หฺฤษฺฏ; ป. หฏฺ).
หฤหรรษ์ หมายถึง [หะรึหัน] ว. ยินดี, ชื่นชม, ร่าเริง.
หื่นหรรษ์ หมายถึง [-หัน] (กลอน) ก. เหิมใจ, ยินดี, ร่าเริง, ชื่นชม.
