คำไวพจน์ โกรธ
"คำไวพจน์" มีความหมายว่าอย่างไร
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน ตรงกัน หรือคล้ายกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน เรียกอีกอย่างว่า "คำพ้องความ" เช่น ดอกไม้ และ บุษบา, สวย และ งาม, เศร้า และ เสียใจ เป็นต้น
คำไวพจน์ แบ่งเป็นกี่ประเภท
ประเภทของคำไวพจน์ สามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท โดยต้องสังเกตบริบทการใช้คำๆ นั้นควบคู่ไปด้วย ดังนี้
- คำพ้องรูป หมายถึง คำที่เขียนเหมือนกัน แต่อาจจะออกเสียงต่างกัน ความหมายต่างกัน
- คำพ้องเสียง หมายถึง คำที่ออกเสียงเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน ความหมายต่างกัน
- คำพ้องความ หมายถึง คำที่ความหมายเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน ออกเสียงต่างกัน
แต่เราจะเห็นในลักษณะ คำพ้องความ เสียเป็นส่วนใหญ่
"คำไวพจน์ โกรธ" ทั้งหมด มีอะไรบ้าง?
คำไวพจน์ โกรธ ตามที่เคยรู้จัก คำไวพจน์ มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
โกรธ = กริ้ว,ขัดเคือง,ขัดแค้น,ขัดใจ,ขึ้ง,ขึ้งเคียด,ขึ้งโกรธ,ขุ่นเคือง,ขุ่นเคืองใจ,ขุ่นเคืองใจอย่างแรง,ขุ่นแค้น,คั่งแค้น,งุ่นง่าน,ฉุนเฉียว,ดาลเดือด,ดาลโทสะ,ถือโกรธ,ทรงพระโกรธ,บาดหมาง,พิโรธ,พื้นเสีย,มาระ,รุษฏ์,ลมเสีย,หัวฟัดหัวเหวี่ยง,หัวเสีย,ออกงิ้ว,เกรี้ยว,เกรี้ยว ๆ,เกรี้ยวโกรธ,เขม่น,เคียด,เคียดแค้น,เคือง,เฉียวฉุน,เดือด,เดือดดาล,เลือดขึ้นหน้า,โกรธ,โกรธขึ้ง,โกรธจัด,โกรธา,โกรธเกรี้ยว,โทส,โทส-,โทสะ,โทโส,โมโห,ไม่พอใจ,ไม่พอใจอย่างรุนแรง
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน แต่ใช้ในบริบทต่าง ๆ กัน หรือเรียกอีกอย่างว่า “คำพ้องความ” หรือคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น บุษบา กับ บุปผา ช้าง กับ คช ป่า กับ ดง ม้า กับ อาชา เป็นต้น