ผลการค้นหา

กะเพรา

หมายถึง[-เพฺรา] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Ocimum tenuiflorum L. ในวงศ์ Labiatae กลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร พันธุ์ที่กิ่งและก้านใบสีเขียวอมแดงเรียก กะเพราแดง ใช้ทำยาได้, พายัพเรียก กอมก้อ.

กะเพรา เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

กะเพา, กระเพา, กระเพรา เป็นคำที่เขียนผิด ❌

กอมก้อ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกะเพรา. (ดู กะเพรา).

กระเพาะ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

กะเพาะ, กะเพราะ, กระเพราะ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ตุลสิ

หมายถึง[ตุน-] (แบบ) น. ต้นกะเพรา. (ป.).

ตรีสันนิบาตผล

หมายถึงน. ผลแก้สันนิบาต ๓ อย่าง คือ ผลดีปลี รากกะเพรา รากพริกไทย.

ตรีปิตผล

หมายถึง[-ปิตะผน] น. ผลแก้ดี ๓ อย่าง คือ เจตมูลเพลิงเทศ ผักแพวแดง รากกะเพรา.

ตรีกาฬพิษ

หมายถึง[-กาละพิด, -กานละพิด] น. พิษกาฬ ๓ อย่าง คือ กระชาย รากข่า รากกะเพรา.

การบูรป่า

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Adenosma indiana (Lour.) Merr. ในวงศ์ Scrophulariaceae ขึ้นตามป่าเบญจพรรณทั่วไป ต้นสูงประมาณ ๓๐ เซนติเมตร ใบเดี่ยวออกตรงข้ามกัน ขอบใบจักถี่ ใบมีกลิ่นคล้ายกลิ่นใบกะเพรา โหระพา แต่อ่อนกว่า ดอกเล็ก สีม่วงออกเป็นช่อเรียวยาวตามง่ามใบและที่ปลายยอด, กระต่ายจาม ข้าวคำ หรือ พริกกระต่าย ก็เรียก.