ผลการค้นหา

หลาน

หมายถึงน. ลูกของลูก; ลูกของพี่หรือของน้อง.

ลูกหลาน

หมายถึงน. ผู้มีอายุคราวลูกหรือหลานที่เป็นญาติห่าง ๆ หรือที่นับว่าเป็นญาติ เช่น เด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานฉันทั้งนั้น; ผู้สืบเชื้อสาย เช่น สมบัติเก่าลูกหลานเก็บรักษาไว้ได้.

เฒ่า

หมายถึงว. แก่, มีอายุมาก, เถ้า ก็ใช้.

ลูก ๆ หลาน ๆ

หมายถึงน. ลูกและหลานหลายคน.

เหลน

หมายถึง[เหฺลน] น. ลูกของหลานที่เป็นลูกของลูกเป็นต้น.

ลืบ

หมายถึงน. ลูกของลื่อ, หลานของเหลน.

ปนัดดา

หมายถึง(แบบ) น. เหลน (คือ ลูกของหลานปู่). (ป.).

พระภาคิไนย

หมายถึงหลานที่เป็นลูกของพี่สาวหรือน้องสาว

พระภาติยะ

หมายถึงหลานที่ลูกของพี่ชาย หรือน้องชาย

ลูกท่านหลานเธอ

หมายถึงน. ลูกหลานเจ้านายหรือผู้มีอำนาจ.

ลูกสมภารหลานเจ้าวัด

หมายถึง(สำ) น. ลูกเจ้านาย, ลูกผู้มีอำนาจ, มีความหมายทำนองเดียวกับ ลูกท่านหลานเธอ.

พระราชนัดดา

หมายถึงหลานชายหรือหลานสาว