ผลการค้นหา

มหิทธิ

หมายถึง[มะหิดทิ] ว. มีฤทธิ์มาก. (ป. มหา + อิทฺธิ).

มเหาฬาร

หมายถึงว. มโหฬาร, ยิ่งใหญ่, กว้างใหญ่. (ป., ส. มหา + อุฬาร).

มหา

หมายถึงว. ใหญ่, ยิ่งใหญ่, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส บางทีก็ลดรูปเป็น มห เช่น มหรรณพ มหัทธนะ มหัศจรรย์.

มหันต,มหันต-,มหันต์

หมายถึง[มะหันตะ-, มะหัน] ว. ใหญ่, มาก, เช่น โทษมหันต์. (เมื่อเข้าสมาสกับศัพท์อื่น เป็น มห บ้าง มหา บ้าง เช่น มหัคฆภัณฑ์ คือ สิ่งของที่มีค่ามาก, มหาชน คือ ชนจำนวนมาก). (ป.).

มหา

หมายถึงน. สมณศักดิ์ที่ใช้นำหน้าชื่อภิกษุผู้ที่สอบไล่ได้ตั้งแต่เปรียญธรรม ๓ ประโยคขึ้นไป.

มโหฆะ

หมายถึงน. ห้วงนํ้าใหญ่, ทะเลใหญ่; นํ้ามาก, นํ้าท่วมมาก. (ส., ป. มหา + โอฆ).

มหาศักราช

หมายถึงน. ศักราชที่ไทยใช้ในสมัยสุโขทัย เริ่มตั้งภายหลังพุทธศักราช ๖๒๑ ปี (พุทธศักราชลบด้วย ๖๒๑ เท่ากับ มหาศักราช).

มหาอุปราช

หมายถึง[มะหาอุปะหฺราด, -อุบปะหฺราด] (โบ) น. ตำแหน่งรองพระเจ้าแผ่นดิน, เรียกกันอย่างสามัญว่า วังหน้า; ตำแหน่งขุนนางทำหน้าที่มุขมนตรี.

สมเด็จพระบรมเชษฐาธิราช

หมายถึงพี่ชาย (ที่เป็นพระมหากษัตริย์) ของพระมหากษัตริย์

วันปวารณา,วันมหาปวารณา

หมายถึงน. วันออกพรรษา.

พระมหามงกุฎ

หมายถึงหมายถึงพระมหาพิชัยมงกุฎในเครื่องเบญจราชกกุธภัณฑ์

พระมหาสังวาล

หมายถึงสร้อยตัว, สร้อยยาวสวมสะพายแล่ง