ผลการค้นหา

ผสม

หมายถึง[ผะ-] ก. รวมกันเข้า. (ข. ผฺสํ).

กิน

หมายถึงก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินนํ้า, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา, ทำให้หมดเปลือง เช่น รถกินนํ้ามัน หลอดไฟชนิดนี้กินไฟมาก; รับเอา เช่น กินสินบน, หารายได้โดยไม่สุจริต เช่น กินจอบกินเสียม; ชนะในการพนันบางอย่าง.

ฉัน(ใช้กับพระสงฆ์)

หมายถึงกิน

เสวย (พระเจ้าแผ่นดิน, พระราชวงศ์)

หมายถึงกิน

ฝากกอง

หมายถึงก. ผสมเข้ากับเขาด้วย.

อดอยากปากแห้ง

หมายถึงก. ไม่ได้กินของที่อยากกิน, อดแห้งอดแล้ง ก็ว่า.

เลือดผสม

หมายถึงน. ผู้ที่มีเลือดพ่อและแม่ต่างชาติกัน.

โลหะผสม

หมายถึงน. โลหะเจือ.

สื่อผสม

หมายถึงน. วัสดุที่ใช้สำหรับการสร้างสรรค์งานทัศนศิลป์ร่วมกันตั้งแต่ ๒ ชนิดขึ้นไป เช่น สีน้ำที่มีคุณลักษณะบางสดใสกับสีโปสเตอร์ที่มีคุณสมบัติหนาทึบ ดินสอกับหมึก.

อด ๆ อยาก ๆ

หมายถึงก. กินอยู่อย่างฝืดเคือง, มีกินบ้างไม่มีกินบ้าง.

ปะลอม

หมายถึงก. กิน, กินมูมมาม, กินโดยตะกละตะกลาม.

กินเกลือกินกะปิ

หมายถึง(สำ) ว. อดทนต่อความลำบากยากแค้น เช่น เขาเคยกินเกลือกินกะปิมาด้วยกัน.