คำราชาศัพท์

คำสามัญ

ปาก

คำราชาศัพท์พระโอษฐ์

พจนานุกรมไทย ปาก หมายถึง:

  1. น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสําหรับกินอาหารและใช้สําหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ ที่อยู่ในบริเวณปาก เช่น ปากเปื่อย; ขอบช่องแห่งสิ่งต่าง ๆ เช่น ปากหม้อ ปากไห; ต้นทางสําหรับเข้าออก เช่น ปากช่อง ปากตรอก; กลีบดอกกล้วยไม้คล้ายรูปกรวยหรือหลอดที่อยู่ตรงกลางเป็นที่อยู่ของเกสร, กระเป๋า ก็เรียก; ใช้เป็นลักษณนามของสิ่งบางอย่างเช่นแหอวนหรือพยานบุคคล เช่น แหปากหนึ่ง อวน ๒ ปาก พยาน ๓ ปาก. ก. พูด เช่น ดีแต่ปาก.

 ภาพประกอบ

  • ปาก คำราชาศัพท์คือ?, หมายถึง พระโอษฐ์ หมวดหมู่ ร่างกาย หมวด ร่างกาย

 คำราชาศัพท์ที่คล้ายกัน

ทรงแย้มพระโอษฐ์ พระครรโภทร , พระคัพโภทร พระตาลุ , เพดานพระโอษฐ์ พระถัน , พระเต้า, พระปโยธร พระทาฐะ , พระทาฒะ พระที่นั่งเจียม พระหทัย, พระหฤทัย, พระกมล พระเกศา , พระเกศ, พระศก พระเชษฐา, พระเชษฐภาดา,พระเชษฐภาตา พระโอษฐ์ ริมพระโอษฐ์ แย้มพระโอษฐ์

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "ปาก"

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

 บทความอื่น ๆ จาก "Wordy Guru"