คำสามัญปราศรัยคำราชาศัพท์ทรงปราศรัยใช้กับพระมหากษัตริย์, พระราชวงศ์กริยา ปราศรัย อ่านว่าอ่านว่า /ปฺรา-ไส/ปราศรัย หมายถึง?พจนานุกรมไทย ปราศรัย หมายถึง:[ปฺราไส] น. การพูดด้วยไมตรีจิต, การแสดงอัชฌาสัยในระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน; คําปรารภ. ก. พูดด้วยไมตรีจิต, พูดแสดงอัชฌาสัยระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน; ปรารภ. (ส. ปฺรศฺรย).ดูทั้งหมด ภาพประกอบ ปราศรัย คำราชาศัพท์ที่คล้ายกันกระเป๋าทรง ทรงงาน ทรงชำนาญ,ทรงเชี่ยวชาญ ทรงทักทาย ทรงธรรม ทรงบาตร ทรงบำเพ็ญพระราชกุศล, ทรงบำเพ็ญพระกุศล (พระเจ้าแผ่นดิน) ทรงฟัง ทรงม้า ทรงห่วงใย พระราชปฏิสันถาร เครื่องทรงแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "คำราชาศัพท์"ก่อนหน้าทรงทักทายถัดไปพระราชปุจฉา