คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้

คำในภาษาไทย

สังสรรค์

คำบาลีสํสคฺค

คำสันสกฤตสํสรฺค

ความหมายคลุกคลี. (ไทย) พบปะวิสาสะกันเป็นครั้งคราวด้วยความสนิทสนม.

อ่านว่า /สัง-สัน/

พจนานุกรมไทย สังสรรค์ หมายถึง:

  1. ก. พบปะวิสาสะกันเป็นครั้งคราวด้วยความสนิทสนม เช่น จัดงานสังสรรค์กันในหมู่พนักงาน เพื่อน ๆ ได้พบปะสังสรรค์กันในงานชุมนุมศิษย์เก่า. ว. ที่พบปะวิสาสะกันเป็นครั้งคราวด้วยความสนิทสนม เช่น งานสังสรรค์. (ส. สํสรฺค).

 ภาพประกอบ

  • สังสรรค์ บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต สังสรรค์ คำในภาษาไทย สังสรรค์ คำบาลี สํสคฺค คำสันสกฤต สํสรฺค ความหมาย คลุกคลี. (ไทย) พบปะวิสาสะกันเป็นครั้งคราวด้วยความสนิทสนม.

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

สกนธ์ สถาปนา สถิติ สมัชชา สมาบัติ สวัสดี สวัสติกะ สังคม สัจ, สัตย์ สันนิบาต สัมปทา สัมพุทธ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "สังสรรค์"

 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

 บทความอื่น ๆ จาก "Wordy Guru"