ผลการค้นหา

ธุดงควัตร

หมายถึง[ทุดงคะวัด] น. กิจอันภิกษุผู้ถือธุดงค์ควรทำ.

ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง

หมายถึง(สำ) ก. ตำหนิผู้อื่นเรื่องใดแล้วตนก็กลับทำในเรื่องนั้นเสียเอง.

กว้างขวาง

หมายถึงก. แผ่ออกไปมาก, ใหญ่โต, เช่น มีเนื้อที่กว้างขวาง; เผื่อแผ่ เช่น มีนํ้าใจกว้างขวาง, รู้จักคนมากและมีคนรู้จักมาก เช่น กว้างขวางในสังคม.

อัพโพหาริก

หมายถึงว. ไม่ควรกล่าวอ้าง, ไม่ควรอ้างเป็นกฎเกณฑ์ คือ ไม่ควรนับว่าผิดวินัยหรือกฎหมาย เช่นผู้กินแกงซึ่งปรุงด้วยเหล้าบางอย่างเพื่อฆ่าคาวหรือชูรสการกินเหล้าในที่นี้เป็น อัพโพหาริก คือ ไม่ควรนับว่ากินเหล้า. (ป.).

ทำท่า

หมายถึงก. แสดงกิริยาหรืออาการอย่างใดอย่างหนึ่ง.

ขบวนการ

หมายถึงน. กลุ่มบุคคลที่รวมกันเพื่อดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่ง.

แนะแนว

หมายถึงก. แนะนำแนวทางว่าควรจะปฏิบัติอย่างไร.

วรรชย์

หมายถึง[วัด] ว. ที่ควรเว้น. (ส. วรฺชฺย).

เลหยะ

หมายถึง[เลหะยะ] (แบบ) ว. (ของ) ควรลิ้ม. (ส.).

อกัปปิยโวหาร

หมายถึงน. ถ้อยคำที่ไม่ควรใช้พูด. (ป.).

ตีกิน

หมายถึงก. ฉวยโอกาสเอาประโยชน์ที่ไม่ควรจะได้.

เบญจธรรม

หมายถึงหลักธรรม 5 ประการที่ควรปฏิบัติ