ผลการค้นหา

ผู้บุพการี

หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน ได้แก่ บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย ทวด; (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.

มารดร,มารดา

หมายถึง[มานดอน, มานดา] น. แม่. (ป. มาตา; ส. มาตฺฤ).

มาตฤ

หมายถึง[-ตฺริ] น. มารดา, แม่. (ส. มาตฺฤ; ป. มาตา).

มาติกะ

หมายถึงว. ฝ่ายมารดา, ของมารดา. (ป.).

ตัวมารดา

หมายถึงขั้นกว่าของ ตัวแม่

เวมาติก

หมายถึงน. ผู้ต่างมารดา. (ป.).

พี่น้อง

หมายถึงน. ผู้เกิดร่วมบิดามารดาเดียวกัน หรือร่วมบิดาเดียวกัน หรือร่วมมารดาเดียวกัน; คนในเชื้อสายวงศ์วาน.

สิ้นชีวิต

หมายถึงก. ตาย เช่น บิดามารดาเขาสิ้นชีวิตไปนานแล้ว.

ทำคลอด

หมายถึงก. ช่วยให้ทารกคลอดจากครรภ์มารดา.

บุรพาจารย์

หมายถึง[บุระ-] น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา.

บูรพาจารย์

หมายถึง[บูระ-] น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา.

ทำแท้ง

หมายถึงก. รีดลูก, มีเจตนาทำให้ทารกออกจากครรภ์มารดาก่อนกำหนดและตาย.