ผลการค้นหา

บุพนิมิต

หมายถึงน. ลางที่บอกเหตุขึ้นก่อน. (ป. ปุพฺพนิมิตฺต).

วาสนา

หมายถึง[วาดสะหฺนา] น. บุญบารมี, กุศลที่ทำให้ได้รับลาภยศ, เช่น เด็กคนนี้มีวาสนาดี เกิดในกองเงินกองทอง, มักใช้เข้าคู่กับคำ บุญ หรือ บารมี เป็น บุญวาสนา หรือ วาสนาบารมี เช่น เป็นบุญวาสนาของเขา เขาเป็นคนมีวาสนาบารมีมาก. (ป., ส.).

ยุขึ้น

หมายถึงก. หนุนให้ทำอะไรก็ทำตาม.

ตีโพยตีพาย

หมายถึงก. แกล้งร้องหรือทำโวยวายเกินสมควร, แสดงความเสียอกเสียใจจนเกินเหตุ.

กฤดาภินิหาร

หมายถึง[กฺริดาพินิหาน] น. อภินิหาร (บุญอันยิ่ง) ที่ทำไว้. ว. มีอภินิหารที่ทำไว้, (ส.; ป. กตาภินิหาร), ในบทกลอนใช้แผลงเป็น กฤษฎา หรือ กฤษฎาภินิหาร ก็มี.

ร้อนอาสน์

หมายถึง(สำ) ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่เฉยไม่ได้.

พระคุณ

หมายถึงน. บุญคุณ เช่น รำลึกถึงพระคุณครูอาจารย์.

ใหญ่หลวง

หมายถึงว. รุนแรง, หนัก, เช่น บุญคุณของท่านใหญ่หลวงนัก.

จึง,จึ่ง

หมายถึงสัน. สำหรับต่อความแสดงกิริยาที่กระทำภายหลัง เช่น กินข้าวแล้วจึงไป, แสดงความที่เป็นผลเนื่องจากเหตุข้างหน้า เช่น ทำดีจึงได้ดี.

ปทัฏฐาน

หมายถึงน. แบบแผนสำหรับยึดถือเป็นแนวทางปฏิบัติ; เหตุที่ตั้งเป็นเครื่องถึง, เหตุอันใกล้ที่สุด; บรรทัดฐาน หรือ ปทัสถาน ก็ว่า. (ป.; ส. ปทสฺถาน).

ป่วน

หมายถึงก. มวน, อลวน, อาการที่ปวดมวนอยู่ในท้องเพราะอาหารเป็นเหตุ.

ผู้ป่วย

หมายถึงน. ผู้ที่ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่น, คนไข้ ก็ว่า.