ตัวกรองผลการค้นหา
เงื้อง่าราคาแพง
หมายถึง(สำ) ก. จะทำอะไรก็ไม่กล้าตัดสินใจทำลงไป ดีแต่ทำท่าหรือวางท่าว่าจะทำเท่านั้น.
โบราณ,โบราณ-
หมายถึง[โบราน, โบรานนะ-] ว. มีมาแล้วช้านาน, เก่าก่อน, เช่น อักษรโบราณ หนังสือโบราณ, เก่า, เก่าแก่, เช่น แพทย์แผนโบราณ ของโบราณ; (ปาก) ไม่ทันสมัย เช่น คนหัวโบราณ. (ป. โปราณ; ส. เปาราณ).
โอตตัปปะ
หมายถึง[โอด-] น. ความเกรงกลัวบาป, มักใช้เข้าคู่กับคำ หิริ เป็น หิริโอตตัปปะ. (ป.).
สวะ
หมายถึง[สะหฺวะ] (กลอน) ก. สละ เช่น สวะบาปแสวงบุญบท ที่แล้ว. (ยวนพ่าย).
รู้เท่าไม่ถึงการ
หมายถึงก. รู้ไม่ถึงว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ.
เคยมือ
หมายถึงก. ทำอย่างนั้นเสมอ ๆ, ทำจนเป็นนิสัย.
เกินดี
หมายถึงว. เลยไปจนหมดดี เช่น ทำเกินดี คือใช้ให้ไปทำอะไร แต่ทำจนเกินต้องการ เรียกว่า ทำเกินดี.
กุลา
หมายถึงน. ชื่อว่าวชนิดหนึ่ง มีรูปร่าง ๕ แฉก หัวแหลม, คู่กับ ว่าวปักเป้า, ว่าวจุฬา ก็เรียก.
เลี้ยงลูกเจ้าเฝ้าคลัง
หมายถึงก. ทำสิ่งที่มีแต่เสมอตัวกับขาดทุน, ทำดีก็เสมอตัว ทำไม่ดีก็ต้องได้รับโทษ.
ห่างเหิน
หมายถึงก. ไม่สนิทสนมดังเก่า, ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่หรือติดต่อกันเหมือนเดิม, จืดจาง, เหินห่าง ก็ว่า.
เชียรณ์
หมายถึงว. เก่า, แก่, ชำรุด, ยุ่ย, ย่อย, โบราณ. (แผลงมาจาก ชีรณ).
เหินห่าง
หมายถึงก. ไม่สนิทสนมดังเก่า, ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่หรือติดต่อกันเหมือนเดิม, จืดจาง, ห่างเหิน ก็ว่า.