ผลการค้นหา

คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 3,343 รายการ

ไถ่บาป

หมายถึงก. ช่วยให้พ้นบาป (ใช้แก่พระเยซูที่อุทิศชีวิตช่วยมนุษย์ให้พ้นบาปตามพระประสงค์ของพระเป็นเจ้า โดยยอมถูกตรึงไม้กางเขน); (ปาก) ชดใช้ในสิ่งที่เคยทำไม่ดีไว้.
 พจนานุกรมไทย

ขุดคุ้ย

หมายถึงก. ค้นเอาเรื่องเก่าขึ้นมาเปิดเผย, ขุด หรือ คุ้ยเขี่ย ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ครึ

หมายถึง[คฺรึ] (ปาก) ว. เก่าไม่ทันสมัย.
 พจนานุกรมไทย

ปลงอาบัติ

หมายถึงก. แสดงความผิดของตนเพื่อเปลื้องโทษทางวินัย (ใช้แก่พระภิกษุ).
 พจนานุกรมไทย

ทำคุณบูชาโทษ

หมายถึง(สำ) ก. ทำคุณแต่กลับเป็นโทษ, ทำดีแต่กลับเป็นร้าย, มักใช้พูดเข้าคู่กับ โปรดสัตว์ได้บาป.
 พจนานุกรมไทย

หัวโบราณ

หมายถึงว. นิยมตามแบบเก่าแก่, (ปาก) ครึมาก, ล้าสมัย.
 พจนานุกรมไทย

หิริ

หมายถึง[หิหฺริ] น. ความละอายใจ, ความละอายบาป. (ป.; ส. หฺรี).
 พจนานุกรมไทย

ลอยบาป

หมายถึงก. ปลดเปลื้องบาปให้ลอยไปในแม่น้ำคงคาตามลัทธิศาสนาพราหมณ์.
 พจนานุกรมไทย

ยุขึ้น

หมายถึงก. หนุนให้ทำอะไรก็ทำตาม.
 พจนานุกรมไทย

อีเป้า

หมายถึงน. ชื่อว่าวชนิดหนึ่งมีหางยาว คู่กับ ว่าวจุฬา, ปักเป้า ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

บุญทำกรรมแต่ง

หมายถึง(สำ) บุญหรือบาปที่ทำไว้ในชาติก่อนเป็นเหตุทำให้รูปร่างหน้าตาหรือชีวิตของคนเราในชาตินี้สวยงาม ดี ชั่ว เป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ไหมหน้า

หมายถึง(กลอน) ก. หมายหน้า, ตราหน้า, เช่น ไหมหน้าว่าเบียนเมือง ข้าคิดเปลื้องทานทำแห่งหอคำข้าดอก. (ม. ร่ายยาว).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด