ตัวกรองผลการค้นหา
คนเก่าคนแก่
หมายถึงน. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง; คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.
ไพบูลย์
หมายถึงน. ความเต็มเปี่ยม, ความเต็มที่. ว. เต็มเปี่ยม, เต็มที่. (ส. ไวปุลฺย; ป. เวปุลฺล).
หมาหมู่
หมายถึง(ปาก) น. กลุ่มคนที่กลุ้มรุมทำร้ายคนคนเดียว.
ทั่วถึง
หมายถึงว. ถึงทุกคน, ครบทั่วทุกคน.
อนุชน
หมายถึงน. คนรุ่นหลัง, คนรุ่นต่อไป.
อนารยชน
หมายถึงน. คนที่ยังไม่เจริญ, คนป่าเถื่อน.
สรดัก
หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ก. เต็มไป, ดาษไป, แน่นไป.
สรตัก
คนสุก
หมายถึงน. ชายที่บวชเป็นพระภิกษุและสึกแล้ว.
สู้คน
หมายถึงก. มีใจกล้าไม่ยอมแพ้ใคร เช่น เขาเป็นคนสู้คน, บางทีก็ใช้เรียกคนที่ขี้ขลาดไม่ยอมสู้ใครว่า เป็นคนไม่สู้คน.
คนดิบ
หมายถึงน. ชายที่ยังไม่ได้บวชเป็นพระภิกษุ.
คนโสด
หมายถึงน. ชายหรือหญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน, มักใช้หมายถึง ชายโสด.