ผลการค้นหา

ตีกิน

หมายถึงก. ฉวยโอกาสเอาประโยชน์ที่ไม่ควรจะได้.

เบญจธรรม

หมายถึงหลักธรรม 5 ประการที่ควรปฏิบัติ

เวทย์

หมายถึงว. พึงรู้, ควรรู้. (ส.).

โภชนียะ

หมายถึง(แบบ) น. อาหารควรบริโภค. (ป., ส.).

ทานบน

หมายถึง(โบ) น. ถ้อยคำหรือหนังสือสัญญาว่าจะไม่ประพฤติละเมิดตามเงื่อนไขที่ได้ให้ไว้, ทัณฑ์บน ก็ว่า.

แปรญัตติ

หมายถึงก. แก้ถ้อยคำหรือเนื้อความในร่างกฎหมายที่สภารับหลักการแล้ว.

จำอวด

หมายถึงน. การแสดงโดยใช้ถ้อยคำ ท่าทาง ชวนให้ตลกขบขัน.

ยุขึ้น

หมายถึงก. หนุนให้ทำอะไรก็ทำตาม.

ล้ำหน้า

หมายถึงว. เกินเลยไปกว่าที่ควร เช่น เขาชอบทำอะไรล้ำหน้าเพื่อนฝูงอยู่เสมอ; ที่ก้าวหน้าเกินยุคเกินสมัย เช่น ความคิดลํ้าหน้า ทำงานลํ้าหน้า.

ปากไม่มีหูรูด

หมายถึงว. ที่พูดพล่าม พูดพล่อย หรือพูดโดยไม่ยั้งคิดเสียก่อนว่าอะไรควรพูดหรือไม่ควรพูด.

ละไม

หมายถึงว. น่ารักน่าเอ็นดู, งามชวนดู, ชื่นบาน, เช่น ยิ้มละไม งามละไม.

ดูดอมดูดาย

หมายถึงก. ละทิ้ง เช่น บมิควรดูดอมดูดาย. (สมุทรโฆษ).