ตัวกรองผลการค้นหา
มิจฉาวาจา
หมายถึงน. “การเจรจาถ้อยคำผิด” คือ ประพฤติวจีทุจริต. (ป.).
วันทนีย์
หมายถึงว. ควรไหว้, น่านับถือ. (ป., ส.).
ลัภย์
หมายถึงว. พึงได้, ควรได้. (ส.; ป. ลพฺภ).
อรหะ
หมายถึง[อะระ-] ว. ควร, สมควร. (ป., ส.).
เมตตา
หมายถึงน. ความรักและเอ็นดู, ความปรารถนาจะให้ผู้อื่นได้สุข, เป็นข้อ ๑ ในพรหมวิหาร ๔ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา. (ป.).
ลลิต
หมายถึง[ละ-] ว. น่ารัก, น่าเอ็นดู, น่าชื่นชม, สวย, งาม, ละมุนละม่อม. (ส.).
แม่คุณ
หมายถึงน. คำพูดเอาใจหญิงหรือแสดงความเอ็นดูรักใคร่เด็กหญิง.
หมาขี้เรื้อน
หมายถึง(สำ) น. คนที่น่ารังเกียจ ไม่ควรคบหาสมาคมด้วย (ใช้กล่าวถึงผู้อื่นด้วยความดูถูกเหยียดหยาม).
ผู้
หมายถึงน. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน เช่น ศาลเป็นผู้ตัดสิน; คำใช้ประกอบคำกริยาหรือประกอบคำวิเศษณ์ให้เป็นนามขึ้น เช่น ผู้กิน ผู้ดี. ว. คำบอกเพศ หมายความว่า ตัวผู้ เช่น ม้าผู้ วัวผู้. ส. ที่, ซึ่ง, เช่น บุคคลผู้กระทำความดีย่อมได้รับความสุข.
แนะแนว
หมายถึงก. แนะนำแนวทางว่าควรจะปฏิบัติอย่างไร.
วรรชย์
หมายถึง[วัด] ว. ที่ควรเว้น. (ส. วรฺชฺย).
เลหยะ
หมายถึง[เลหะยะ] (แบบ) ว. (ของ) ควรลิ้ม. (ส.).