ภาษาอังกฤษ

lineage

แปลว่า วงศ์ตระกูล

ตัวอย่าง ผมจะไม่ทำให้ชื่อเสียงของวงศ์ตระกูลต้องเสื่อมเสียเป็นอันขาด

เพิ่มเติม กลุ่มบุคคลที่มีบรรพบุรุษเดียวกัน

แปลว่า เผ่าพันธุ์

ตัวอย่าง แรงขับทางเพศมีไว้เพื่อดำรงเผ่าพันธุ์

เพิ่มเติม กลุ่มชนที่มีเชื้อชาติเดียวกัน

แปลว่า พืชพันธุ์

เพิ่มเติม กำพืด

แปลว่า พงศ์พันธุ์

ตัวอย่าง การรับคนเข้าทำงานรับใช้พระบรมวงศานุวงศ์ต้องมีการสืบวงศ์พงศ์พันธุ์ของผู้นั้นอย่างละเอียด

เพิ่มเติม พวกพ้องที่เนื่องมาแต่วงศ์

แปลว่า ลูกหลาน

ตัวอย่าง เมื่อยายแก่แล้วก็ต้องพึ่งลูกหลาน

เพิ่มเติม ผู้สืบเชื้อสาย

แปลว่า เทือกเถาเหล่ากอ

ตัวอย่าง เทือกเถาเหล่ากอเขาเป็นผู้ดีไม่ใช่ชาวบ้านอย่างเรา

แปลว่า พันธุ์

เพิ่มเติม เทือกเถา, เหล่ากอ

แปลว่า พื้นเพ

ตัวอย่าง พ่อค้านักธุรกิจส่วนใหญ่ในประเทศไทยมีพื้นเพเป็นชาวจีน

แปลว่า เชื้อสาย, สายสกุล, สายเลือด, สายโลหิต, สกุล, วงศ์ตระกูล

แปลว่า รกราก

ตัวอย่าง เขาทบทวนความทรงจำเกี่ยวกับรกรากต้นตระกูล โตสง่า ให้ฟัง

แปลว่า สายสกุล

ตัวอย่าง นางงามคนนี้มาจากสายสกุลชื่อดัง ใครๆ เลยมองว่าเธอใช้เส้นสายในการประกวด

เพิ่มเติม เชื้อสายหรือตระกูลที่สืบมา

แปลว่า สายเลือด

ตัวอย่าง ดวงเชื่อในความใกล้ชิดความผูกพันมากกว่าเรื่องสายเลือดเดียวกัน

เพิ่มเติม ญาติพี่น้องผู้ร่วมสายเลือดเดียวกัน

แปลว่า เชื้อ

ตัวอย่าง เธอยืนยันว่าตัวเองเป็นคนไทยทั้งๆ ที่ก็มีเชื้ออเมริกันอยู่ครึ่งตัว

เพิ่มเติม ผู้ที่สืบวงศ์วานว่านเครือเผ่าพันธุ์ต่อๆ กันมา

แปลว่า โคตร

ตัวอย่าง โคตรเหง้าของครอบครัวนี้มาจากราชบุรี

แปลว่า เชื้อไข

ตัวอย่าง พวกเขามีเชื้อไขเดียวกัน

แปลว่า พงศ์

ตัวอย่าง ไม่ว่าเขาจะทำอะไร ก็ต้องคิดถึงผลกระทบที่จะเกิดกับญาติพงศ์เสมอ

พจนานุกรมไทย พงศ์พันธุ์ หมายถึง:

น. พวกพ้องที่เนื่องมาแต่วงศ์. (ส.).

พจนานุกรมไทย พืชพันธุ์ หมายถึง:

น. เมล็ดพันธุ์ไม้, สิ่งที่จะเป็นพันธุ์ต่อไป; (โบ; กลอน) กําพืด เช่น ด้วยพืชพันธุ์มันไม่น่าจะอาลัย. (ขุนช้างขุนแผน).

พจนานุกรมไทย พื้นเพ หมายถึง:

น. หลักแหล่ง เช่น พื้นเพเป็นคนนครปฐม, อาชีพของวงศ์ตระกูล เช่น พื้นเพเป็นพ่อค้า.

พจนานุกรมไทย รกราก หมายถึง:

น. ภูมิลําเนาเดิม, บ้านเกิด, หลักแหล่ง, เช่น คุณมีรกรากอยู่ที่ไหน; เชื้อสาย.

พจนานุกรมไทย ลูกหลาน หมายถึง:

น. ผู้มีอายุคราวลูกหรือหลานที่เป็นญาติห่าง ๆ หรือที่นับว่าเป็นญาติ เช่น เด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานฉันทั้งนั้น; ผู้สืบเชื้อสาย เช่น สมบัติเก่าลูกหลานเก็บรักษาไว้ได้.

พจนานุกรมไทย สายเลือด หมายถึง:

น. ญาติพี่น้องที่มีบรรพบุรุษร่วมกัน, ลูก, เช่น เด็กคนนี้เป็นสายเลือดของเขาแท้ ๆ เขายังไม่เอาใจใส่เลย; โดยปริยายหมายถึงนิสัย, สันดาน, เช่น เขาชอบเล่นการพนันอยู่ในสายเลือด.

พจนานุกรมไทย เชื้อ หมายถึง:

ก. เชิญ เช่น สาวใช้เชื้อชูไป. (ม. คําหลวง ทศพร), มักใช้เข้าคู่กับคํา เชิญ เป็น เชื้อเชิญ; ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่งที่มักใช้เนื่องในการอธิษฐาน.
น. สิ่งที่เป็นต้นเหตุทําให้เกิดสิ่งอื่น ๆ ที่มีลักษณะทํานองเดียวกัน เช่น เชื้อไฟ เชื้อเหล้า; ผู้ที่สืบวงศ์วานว่านเครือเผ่าพันธุ์ต่อ ๆ กันมา เช่น มีเชื้อจีน มีเชื้อแขก; อย่าง เช่น ๓ เชื้อ ว่า ๓ อย่าง.

พจนานุกรมไทย เทือกเถาเหล่ากอ หมายถึง: