gem

[พฺลอย] น. หินที่มีเนื้อใสสีต่าง ๆ ใช้ทําเป็นเครื่องประดับมีหัวแหวนเป็นต้น, เรียกสิ่งที่ทําเทียมพลอยว่า พลอยหุง.

[พฺลอย] ว. ร่วมด้วย, ประสมด้วย, ตามไปด้วย, ในลักษณะเช่นเห็นเขาเดินขบวนกันแล้วเดินตามเขาไป เห็นคนอื่นเขาทํากันแล้วก็ร่วมกับเขาด้วย.

น. แก้วมณี. (ป. มณิรตน; ส. มณิรตฺน).

น. มณีอันมีค่า. (ทมิฬ ไพลํา ว่า เพชร).

ว. ที่แหลกเป็นเม็ดเล็ก ๆ เช่น ทองไพรํา.