ภาษาอังกฤษ

conceal

แปลว่า ปกปิด, ซ่อน, เก็บเป็นความลับ

แปลว่า ปกปิด

ตัวอย่าง เขาปกปิดความลับของเธอไว้มิดชิด

เพิ่มเติม ปิดไม่ให้รู้หรือไม่ให้เห็น, ปิดไว้เป็นความลับ

แปลว่า กลบเกลื่อน

ตัวอย่าง ผู้ต้องสงสัยพยายามกลบเกลื่อนความผิดของตัวเอง

แปลว่า แอบแฝง

แปลว่า บัง

ตัวอย่าง ผู้ที่ช่วยกันบังความผิดมีโทษถึงขั้นให้ออก

เพิ่มเติม ปกปิดไม่ให้เห็น หรือไม่ให้รู้

แปลว่า กลบ

ตัวอย่าง ผู้ร้ายกลบร่องรอยที่ทำฆาตกรรมอย่างแนบเนียน

เพิ่มเติม ปกปิด หรือปกคลุมไม่ให้เห็นร่องรอย และโดยปริยายหมายถึงการปิดบัง

แปลว่า เหยียบ

ตัวอย่าง เรื่องนี้ถ้าฉันเล่าให้เธอฟังแล้วเธอต้องเหยียบไว้นะ

เพิ่มเติม ปกปิดไว้เป็นความลับ

แปลว่า ซ่อนเร้น

ตัวอย่าง ความมืดมักจะซ่อนเร้นสิ่งต่างๆ ได้อย่างมิดชิด

แปลว่า อำพราง

เพิ่มเติม ปิดบังโดยลวงให้เข้าใจไปทางอื่น, พูดหรือแสดงอาการไม่ให้รู้ความจริง

แปลว่า งำ

ตัวอย่าง เขากลัวแกจะไม่ตลกด้วยก็เลยได้แต่เงียบงำเอาไว้กะว่าเอาไว้เป็นมุขให้เพื่อนๆ ฟังแทน

แปลว่า เก็บงำ

ตัวอย่าง พอทั้งสองพระองค์เสด็จฯ มาถึงเมืองไทย ความจงรักภักดีที่เก็บงำอยู่ในใจไม่มีโอกาสแสดงออกเป็นเวลานานก็พลุ่งโพลงขึ้น

เพิ่มเติม รักษาไว้ให้มิดชิด, รักษาไว้ให้ดี

แปลว่า อุบ

ตัวอย่าง ตำรวจอุบความลับบางประการเกี่ยวกับการสืบสวนเอาไว้ เพื่อประโยชน์แห่งคดี

เพิ่มเติม นิ่งไว้ไม่เปิดเผย

แปลว่า แฝง

ตัวอย่าง นางมีฐานะที่คนค่อนข้างเกรง เพราะเชื่อว่ามีอำนาจพิเศษแฝงอยู่

เพิ่มเติม หลบ แอบ ซ่อน เร้น โดยอาศัยสิ่งกำบัง

แปลว่า ไม่เปิดเผย

แปลว่า เคลือบแฝง

ตัวอย่าง พวกเขารู้สึกดีใจกับการกลับมาของเพื่อนแม้ว่าจะมีบางสิ่งบางอย่างเคลือบแฝงอยู่ก็ตาม

เพิ่มเติม ไม่กระจ่างทำให้เป็นที่สงสัย

พจนานุกรมไทย กลบ หมายถึง:

[กฺลบ] ก. กิริยาที่เอาสิ่งซึ่งเป็นผงโรยทับข้างบนเพื่อปิดบัง, เอาดินหรือสิ่งอื่น ๆ ใส่ลงไปในที่เป็นหลุมเป็นบ่อ หรือเป็นแอ่งเพื่อให้เต็มหรือไม่ให้เห็นร่องรอย, โดยปริยายหมายความว่า ปิดบัง เช่น กลบความ, ใช้เนื้อ, ทดแทน, เช่น ให้เอาสินไหมมากลบทรัพย์นั้นเสีย. (กฎ. ราชบุรี), กลบลบ ก็ว่า เช่น หักกลบลบหนี้.

พจนานุกรมไทย กลบเกลื่อน หมายถึง:

ก. ทําให้เรื่องเลือนหายไป.

พจนานุกรมไทย งำ หมายถึง:

ก. ปิด เช่น งําความ, ปกครอง เช่น งำเมือง, รักษา ในคำว่า เก็บงำ, บางทีใช้เข้าคู่กับคํา ครอบ เป็น ครอบงํา.

พจนานุกรมไทย ซ่อนเร้น หมายถึง:

ก. แอบหรือซ่อนอยู่ในที่ลับตา.

พจนานุกรมไทย บัง หมายถึง:

ก. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน เช่น บังแดด บังฝน บังลม ยืนบัง.
คําพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด บังควร บังคับ หรือเมื่ออยู่หน้าเศษวรรค เช่น บังวาย บังหวน บังอาจ, เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ จ วรรค หรือ ต วรรค แปลงเป็น บัน เช่น บันเจิด บันโดย, เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ป วรรค เขียนเป็นสระอํา เช่น บําเพ็ญ.

พจนานุกรมไทย ปกปิด หมายถึง:

ก. ปิดไม่ให้รู้หรือไม่ให้เห็น, ปิดไว้เป็นความลับ.

พจนานุกรมไทย อำพราง หมายถึง:

ก. ปิดบังโดยลวงให้เข้าใจไปทางอื่น, พูดหรือแสดงอาการไม่ให้รู้ความจริง. ว. ที่ปิดบังโดยลวงให้เข้าใจไปทางอื่น เช่น ฆาตกรรมอำพราง.

พจนานุกรมไทย อุบ หมายถึง:

ดู คางคก ๒.
ก. นิ่งไว้ไม่เปิดเผย เช่น เรื่องนี้อุบไว้ก่อน; ถือเอา, ริบเอา, เช่น อุบเอามาเป็นของตน, ไม่ยอมให้เปลี่ยนแปลง เช่น ที่รับปากไว้แล้ว อุบละนะ. ว. อาการที่พูดหรือบ่นเบา ๆ เป็นต้น เช่น ด่าอุบ บ่นอุบ, อุบอิบ อุบอิบ ๆ หรือ อุบ ๆ อิบ ๆ ก็ว่า.

พจนานุกรมไทย เก็บงำ หมายถึง: