ผลการค้นหา

บังเกิด

หมายถึงก. เกิด เช่น บังเกิดอุบัติเหตุ บังเกิดลมพายุ, ทำให้เกิด เช่น แม่บังเกิดเกล้า.

ช

หมายถึงในภาษาบาลีและสันสกฤต ถ้าใช้ประกอบท้ายคำบางคำ แปลว่า เกิด เช่น บงกช ว่า เกิดในเปลือกตม หมายถึง บัว, วาริช ว่า เกิดในน้ำ หมายถึง ปลา, ทวิช ว่า เกิด ๒ ครั้ง หมายถึง พราหมณ์, นก.

อัณฑชะ

หมายถึงน. “เกิดแต่ไข่” หมายถึง สัตว์ที่เกิดจากไข่ เช่น ไก่ นก เต่า. (ป., ส.).

บังเอิญ

หมายถึงว. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย, เผอิญ.

ประสูติการ

หมายถึงน. การเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระประสูติการ.

ออกดอกออกผล

หมายถึงก. ทำให้เกิดผลประโยชน์หรือกำไรเพิ่มพูนขึ้น.

อัคคีภัย

หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากไฟ, ไฟไหม้.

เล็งญาณ

หมายถึงก. พิจารณาเห็นแจ้งด้วยปัญญาที่เกิดจากสมาธิ.

เปือก

หมายถึงน. ฟองหรือสิ่งที่เกิดเป็นฝ้าขึ้นจากโคลนตม.

ตายคาที่

หมายถึงก. ตายทันทีตรงที่เกิดเหตุ.

สหชาต,สหชาติ

หมายถึงน. ผู้เกิดวันเดือนปีเดียวกัน, ผู้เกิดร่วมปีนักษัตรในรอบเดียวกัน. (ป.); (ราชา) รก.

วันตัว

หมายถึงน. วันใดวันหนึ่งในรอบสัปดาห์ซึ่งตรงกับวันเกิด.