ค้นเจอ 827 รายการ

หัวไส้

หมายถึงน. กระเพาะปัสสาวะ; ดาก; หัวริดสีดวงทวาร.

กรี

หมายถึง[กฺรี] น. โครงแข็งแหลมที่หัวกุ้ง.

เกี้ยวนวม

หมายถึงน. เกี้ยวที่ใส่หัวและนวมที่สวมคอ.

โขมด

หมายถึง[ขะโหฺมด] น. กระหมวด; จอมประสาทหัวช้าง.

ไช้เท้า

หมายถึงน. ผักกาดหัว. (ดู กาด ๑).

สู้ตาย,สู้จนตัวตาย

หมายถึงก. สู้อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน, สู้ถวายหัว ก็ว่า.

มูรธ,มูรธ-,มูรธา

หมายถึง[มูระธะ-] น. หัว, ยอด. (ส.; ป. มุทฺธา).

หัวเถิก

หมายถึงว. มีผมที่หัวตอนหน้าผากร่นสูงขึ้นไป.

ตั้งหัวเรือ

หมายถึงก. ทำให้เรืออยู่ในแนว ไม่ให้หัวเรือส่ายไปมา.

โม่ง

หมายถึงว. หัวหรือท้ายโตผิดส่วน, ใหญ่โตผิดธรรมดา, เช่น ปลาหัวโม่ง, เรียกผู้ที่เอาผ้าคลุมหัวในการเล่นของเด็กว่า อ้ายโม่ง, โดยปริยายหมายถึงคนที่คลุมหัวปิดหน้าเพื่อไม่ให้คนจำหน้าได้.

หัวหงอก

หมายถึง[-หฺงอก] น. หัวที่มีผมเปลี่ยนจากสีเดิมเป็นสีขาว, โดยปริยายหมายถึงคนแก่, เมื่อใช้เข้าคู่กับคำ หัวดำ เป็น หัวหงอกหัวดำ หมายถึง ทั้งผู้ใหญ่และผู้น้อย.

ปอก

หมายถึงก. เอาเปลือกหรือสิ่งที่ห่อหุ้มออก, ถ้าเป็นผิวนอก ใช้ว่า ถลอก ก็ได้ เช่น หัวปอก พูดว่า หัวถลอก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ