ผลการค้นหา

สระสม

หมายถึง[สฺระ-] (วรรณ) ว. สวย เช่น พิศดูคางสระสม. (ลอ).

รูปสระ

หมายถึงน. ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงสระ เช่น ะ า, สระ ก็เรียก.

สร,สร-,สร-

หมายถึง[สฺระ-] คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น สรนุก.

สรดึ่น

หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ก. ตื่นใจ. ว. เป็นพืดไป.

สรดื่น

หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ว. เกลื่อนกลาด, ดาษดื่น.

สรไน

หมายถึง[สฺระ-] น. ปี่ไฉน เช่น นักคุณแคนคู่ฆ้อง สรไน. (หริภุญชัย).

สรบับ

หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) น. สารบับ.

สระกอ

หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ว. สะกอ.

กัณฐชะ

หมายถึง(ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากเพดานอ่อน ได้แก่ พยัญชนะวรรค ก คือ ก ข ค ฆ ง และอักษรที่มีเสียงเกิดจากเส้นเสียงในลำคอ ได้แก่ ห และ สระ อะ อา. (ป.; ส. กณฺวฺย).

กาสาร

หมายถึง[-สาน] (แบบ) น. สระ, บ่อ, ทะเลสาบ. (ส.).

กุมภัณฑ,กุมภัณฑ-,กุมภัณฑ์

หมายถึง[-พันทะ-] น. ยักษ์ เช่น หนึ่งท่าทานพกุมภัณฑ์คันธอสูร โสรจสินธุสมบูรณ์ ณ สระ (สมุทรโฆษ); ฟักเขียว เช่น ป่าเอลาลุอลาพุกุมภัณฑอคร้าวอนันต์. (สมุทรโฆษ).

กำมังวิลิต

หมายถึงน. ตำหนักในสระ. (ช.).