ผลการค้นหา

สิ้นลมปราณ

หมายถึงก. ตาย เช่น เขาสิ้นลมปราณไปตั้งแต่เมื่อคืนนี้.

มร,มร-

หมายถึง[มะระ-, มอน-] น. ความตาย. (ป.).

มัจจุ

หมายถึงน. ความตาย. (ป.; ส. มฺฤตฺยุ).

เจียน

หมายถึงว. เกือบ เช่น เหนื่อยเจียนตาย.

ล้นกระเพาะ

หมายถึงว. ลักษณะที่กินมากจนแน่น เช่น กินจนล้นกระเพาะ.

ท่องจำ

หมายถึงก. ท่องบ่นจนจำได้, ท่องบ่นจนขึ้นใจ.

เข้าฝัก

หมายถึงก. ชำนาญจนอยู่ตัวแล้ว.

แขยงแขงขน

หมายถึงก. สะอิดสะเอียนจนขนลุก.

ไม้ใกล้ฝั่ง

หมายถึง(สำ) ว. แก่ใกล้จะตาย.

ไม้ล้มขอนนอนไพร

หมายถึงน. ไม้ในป่าที่ล้มตายเอง.

สินระบาด

หมายถึงน. ทรัพย์ของผู้ตายที่กระจัดกระจายอยู่.

มะตี

หมายถึงก. ตาย. (ช.; ส. มฺฤติ).