ค้นเจอ 6,725 รายการ

บริจารก

หมายถึง[บอริจารก] น. คนใช้, คนบำเรอ. (ป., ส. ปริจารก).

ดุริยางค,ดุริยางค-,ดุริยางค์

หมายถึงน. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย + องฺค).

บริพัตร

หมายถึง[บอริพัด] ก. หมุนเวียน, เปลี่ยนแปลง, เปลี่ยนไป, แปรไป; สืบสาย. (ส. ปริวรฺต; ป. ปริวตฺต).

ปริวรรต,ปริวรรต-

หมายถึง[ปะริวัด, ปะริวัดตะ-] ก. หมุนเวียน เช่น ปริวรรตเงินตรา; เปลี่ยนแปลง, เปลี่ยนไป, แปรไป. (ส. ปริวรฺต; ป. ปริวตฺต).

ปริเฉท

หมายถึง[ปะริเฉด] น. บริเฉท. (ป. ปริจฺเฉท).

ตึงเปรี๊ยะ

หมายถึงว. ตึงมากจนเกือบจะปริหรือขาด.

บริขา

หมายถึง[บอริ-] (แบบ) น. คู, สนามเพลาะ. (ป. ปริขา).

อาจริย,อาจริย-

หมายถึง[-จะริยะ-] (แบบ) น. อาจารย์. (ป., ส. อาจารฺย).

ปริจาค

หมายถึง[ปะริจาก] น. บริจาค. (ป. ปริจฺจาค).

ปริพาชก

หมายถึง[ปะริ-] น. นักบวชผู้ชายในอินเดีย นอกพระพุทธศาสนา, เพศหญิงใช้ว่า ปริพาชิกา หรือ ปริพาชี. (ป. ปริพฺพาชก).

อุปริม,อุปริม-

หมายถึง[อุปะริมะ-, อุบปะริมะ-] ว. อยู่สูงสุด, เบื้องบนที่สุด. (ป.).

บริณายก

หมายถึง[บอรินายก] (แบบ) น. ปริณายก, ผู้นำบริวาร, หัวหน้า, ผู้เป็นใหญ่. (ส. ปริณายก; ป. ปรินายก).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ