ตัวกรองผลการค้นหา
ศักดิ์ศรี
หมายถึงน. เกียรติศักดิ์ เช่น ประพฤติตนไม่สมศักดิ์ศรี.
สวการย์
หมายถึงน. หน้าที่หรือธุระของตนเอง. (ส. สฺวการฺย).
สวราชย์
หมายถึงน. ความเป็นเอกราช; การปกครองด้วยตนเอง. (ส. สฺวราชฺย).
อัตตา
หมายถึงน. ตน. (ป.; ส. อาตฺมนฺ, อาตฺมา).
อิสรภาพ
หมายถึงน. ความเป็นใหญ่, ความเป็นไทแก่ตัว; การปกครองตนเอง.
น้ำพักน้ำแรง
หมายถึงน. แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.
วางตัว
หมายถึงก. ประพฤติตน เช่น วางตัวไม่ดี คนอื่นจะดูถูกได้, ปฏิบัติตน เช่น วางตัวเป็นกลาง ไม่เข้าข้างใคร.
รู้เห็น
หมายถึงก. รู้และเห็นเหตุการณ์ด้วยตนเอง เช่น เขาเป็นพยานที่รู้เห็น.
บำเพ็ญ
หมายถึงก. ทำให้เต็มบริบูรณ์, เพิ่มพูน, (มักใช้ในเรื่องเกี่ยวกับศาสนา) เช่น บำเพ็ญบุญ บำเพ็ญบารมี; ประพฤติ, ปฏิบัติ, เช่น บำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ บำเพ็ญพรต.
เรือล่มเมื่อจอด ตาบอดเมื่อแก่
หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำตนเป็นคนดีมาตลอด แต่มาเสียคนเมื่อแก่. ก. มีอุปสรรคเมื่อใกล้จะสำเร็จ.
บุตรบุญธรรม
หมายถึง[บุดบุนทำ] (กฎ) น. บุตรของผู้อื่นที่บุคคลได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรของตน.
บุญญานุภาพ
หมายถึงน. อำนาจแห่งบุญ. (ป. ปุญฺานุภาว).