ผลการค้นหา

อินเดียนแดง

หมายถึงน. ชนชาวพื้นเมืองดั้งเดิมพวกหนึ่งในทวีปอเมริกา.

รับซื้อ

หมายถึงก. ตกลงซื้อ เช่น รัฐบาลรับซื้อข้าวจากชาวนา.

ประชาภิบาล

หมายถึงน. ผู้ปกครองพลเมือง; การปกครองชาวเมือง. (ส.).

แคะ

หมายถึงน. ชาวจีนพวกหนึ่งในมณฑลกวางตุ้งของประเทศจีน เรียกว่า จีนแคะ, เรียกภาษาของชาวจีนพวกนี้ว่า ภาษาแคะ.

หลิกะ

หมายถึง[หะลิกะ] น. คนไถนา, ชาวนา. (ส.).

สิงหล

หมายถึง[-หน] น. ชื่อเรียกประเทศศรีลังกาในสมัยโบราณ, สิงหลทวีป ก็เรียก, เรียกชาวพื้นเมืองดั้งเดิมของศรีลังกาว่า ชาวสิงหล, เรียกภาษาของชาวสิงหลว่า ภาษาสิงหล. (ส. สึหล; ป. สีหล).

ร้า

หมายถึง(กลอน) ก. ร่า, ร่าเริง, เช่น ชาวที่ร้าเปิดทวาร. (นิทราชาคริต).

ฮวงซุ้ย

หมายถึงน. ที่ฝังศพของชาวจีน, ฮวงจุ้ย ก็ว่า. (จ.).

เลี้ยงผอก

หมายถึงก. นำข้าวไปให้ชาวนากินในเวลาทำนา.

บ้านนอกขอกนา

หมายถึง(สำ) น. เรียกคนที่เป็นชาวไร่ชาวนาอยู่นอกกรุงหรือเมืองหลวงว่า คนบ้านนอกขอกนา, บ้านนอก หรือ บ้านนอกคอกนา ก็ว่า.

ยูโด

หมายถึงน. ศิลปะการต่อสู้และป้องกันตัวอย่างหนึ่งของชาวญี่ปุ่นโดยไม่ต้องใช้อาวุธ.

ขมุ

หมายถึง[ขะหฺมุ] น. ชื่อชนชาวเขาเผ่าหนึ่งในตระกูลมอญ-เขมร.