ตัวกรองผลการค้นหา
ภิกษาหาร
หมายถึงน. อาหารที่ได้มาด้วยการขอ. (ส.; ป. ภิกฺขาหาร).
สมพล,สมพล,สัมพล
หมายถึงน. อาหาร, เสบียง. (ป.; ส. ศมฺพล).
เลี้ยงแขก
หมายถึงก. เลี้ยงอาหารแก่ผู้ได้รับเชิญ เช่น เลี้ยงแขกในงานมงคลสมรส อาหารพวกนี้สำหรับเลี้ยงแขก.
ขาทนียะ
หมายถึง[ขาทะ-] (แบบ) น. อาหารควรเคี้ยว, มักใช้เข้าคู่กับคำ โภชนียะ เป็น ขาทนียโภชนียะ หมายความว่า อาหารที่ควรเคี้ยวและอาหารที่ควรบริโภค. (ป.).
มังสวิรัติ
หมายถึงน. การงดเว้นกินเนื้อสัตว์, เรียกอาหารที่ไม่มีเนื้อสัตว์ มีแต่พืชผัก ว่า อาหารมังสวิรัติ.
หัวราน้ำ
หมายถึงว. มากเกินปรกติจนขาดสติ ในความว่า เมาหัวราน้ำ เที่ยวหัวราน้ำ.
โมไนย
หมายถึง[-ไน] น. ความเป็นปราชญ์, คุณธรรมของนักปราชญ์. (ป. โมเนยฺย; ส. เมาเนย).
รามา
หมายถึง(ปาก) ก. ข่มเหง, รบกวน, เช่น พอเมาเหล้าก็ชอบรามาชาวบ้าน.
มูมมาม
หมายถึงว. อาการที่กินอาหารอย่างตะกรุมตะกราม, อาการที่กินอาหารอย่างเปื้อนเปรอะเลอะเทอะไม่เรียบร้อย, เช่น กินมูมมาม.
ลิ้นไก่สั้น
หมายถึงว. อาการที่พูดอ้อแอ้หรือพูดไม่ชัดอย่างคนเมาเหล้าเป็นต้น.
ชลจัณฑ์
หมายถึงน. นํ้าจัณฑ์ เช่น ชื่อชลจัณฑ์ ดุมุเมามน. (จิตรปทาฉันท์).
สัมมัปธาน
หมายถึง[สำมับปะทาน] น. ความเพียรที่ตั้งไว้ชอบ. (ป. สมฺมปฺปธาน; ส. สมฺยกฺปฺรธาน).