ผลการค้นหา

เติ่ง

หมายถึงว. อาการที่ค้างอยู่นานเกินควร ในคำว่า ค้างเติ่ง.

นอกจาก

หมายถึงบ. เว้นเสียแต่.

ภาพย์

หมายถึง(แบบ) ว. ภัพ, ดี, งาม, เหมาะ, ควร. (ส. ภวฺย).

เลินเล่อ

หมายถึงก. ขาดความระวังหรือไม่รอบคอบในสิ่งที่ควรกระทำ เช่น เด็กคนนี้เลินเล่อ ทำกระเป๋าสตางค์หล่นหายโดยไม่รู้ตัว. ว. อาการที่ขาดความระวังหรือไม่รอบคอบในสิ่งที่ควรกระทำ เช่น นาย ก ทำงานเลินเล่อ มีข้อผิดพลาดมาก.

ทักขิไณยบุคคล

หมายถึง[-ไนยะ-] น. บุคคลผู้ควรรับทักษิณา. (ป.).

อกรณีย์

หมายถึง[อะกะระนี, อะกอระนี] น. กิจที่ไม่ควรทำ. (ป.).

ยกไว้

หมายถึงก. งดไว้, พักไว้, หยุดไว้.

เซ็ง

หมายถึงว. ชืด, จืดชืด, หมดรส, (ใช้เรียกสิ่งที่ควรจะบริโภคหรือจัดทำในเวลาหนึ่ง แต่ทิ้งไว้นานเกินควร), หมดความตื่นเต้น.

สิ่งของ

หมายถึงน. วัตถุต่าง ๆ เช่น ก่อนลงจากรถควรตรวจสิ่งของให้ครบถ้วน, ของ หรือ ข้าวของ ก็ว่า.

อาจริยวัตร

หมายถึงน. กิจที่ควรประพฤติต่ออาจารย์. (ป. อาจริยวตฺต).

พจนีย์

หมายถึง[พดจะนี] ว. ควรว่ากล่าว. น. คำติเตียน. (ส.).

กรีฑารมย์

หมายถึงว. เป็นที่ยินดีในกรีฑา เช่น สองท้าวเสมอกัน และควรที่กรีฑารมย์. (สมุทรโฆษ).