ค้นเจอ 598 รายการ

วิรมณะ

หมายถึง[วิระมะ-] น. การงดเว้น, การตัดความยินดี. (ป.).

ค้ำคอ

หมายถึงก. ทำให้อยู่ในฐานะจำใจต้องทำหรืองดเว้น.

มโนธรรม

หมายถึงน. ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี, ความรู้สึกว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ.

มัชวิรัติ

หมายถึงน. การงดเว้นของมึนเมา. (ป. มชฺชวิรติ).

เหลือเกิน

หมายถึงว. ยิ่งนัก, เกินควร, เต็มที.

อุจาด

หมายถึงว. น่าเกลียด, น่าอาย, อย่างที่ไม่ควรทำ.

อกัปปิย,อกัปปิย-,อกัปปิยะ

หมายถึง[อะกับปิยะ-] ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. (ป.).

ร่มผ้า

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายภายในผ้านุ่งที่ไม่ควรเปิดเผย.

อย่าหาทำ

หมายถึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ, อย่าทำ

โล่งโถง

หมายถึงว. เปิดว่างตลอด ขาดสิ่งที่ควรมี เช่น ห้องโล่งโถง คือ ห้องที่ควรจะมีฝากั้น แต่ไม่มี.

อาจม

หมายถึงน. ขี้ (ของคน). (ป., ส. อาจม ว่า สิ่งที่ควรล้าง, สิ่งที่ควรชำระ).

สามัญสำนึก

หมายถึงน. ความสำนึกหรือความเฉลียวใจที่คนปรกติธรรมดาทั่วไปควรจะต้องรู้โดยไม่จำเป็นต้องได้รับคำแนะนำสั่งสอน เช่น ทำอะไรให้มีสามัญสำนึกเสียบ้างว่าอะไรควรอะไรไม่ควร.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ