ผลการค้นหา

เพี้ย

หมายถึงดู กา ๒.

อุปกาศ

หมายถึง[อุปะกาด, อุบปะกาด] (กลอน) ก. แจ้งข่าว เรื่อง หรือข้อความ เช่น เขือไปอุปกาศแล้ว เขือมา. (ลอ), ร้องอุปกาศสารแก่กรุงสญชัยปิตุราช. (ม. ร่ายยาว หิมพานต์).

กาศยป

หมายถึงครุฑ, บุตรของฤษี กัศยป และ นางวินตา

กาบุรุษ

หมายถึง[กาบุหฺรุด] (แบบ) น. คนเลว. (ส. กาปุรุษ; ป. กาปุริส).

กาคาบพริก

หมายถึง(สำ) ว. ลักษณะที่คนผิวดำแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีแดง.

สาวไส้ให้กากิน

หมายถึง(สำ) ก. นำความลับของฝ่ายตนไปเปิดเผยให้คนอื่นรู้เป็นการประจานตนหรือพรรคพวกของตน.

กาญจน,กาญจน-,กาญจนา

หมายถึง[กานจะนะ-] (แบบ) น. ทอง. (ส.; ป. กญฺจน).

ธงก์

หมายถึง(แบบ) น. กา (นก). (ป.).

ธังกะ

หมายถึง(แบบ) น. กา, เหยี่ยว. (ป.).

มัตติกา

หมายถึงน. ดิน, ดินเหนียว. (ป. มตฺติกา; ส. มฺฤตฺติกา).

ยัฐิมธุกา

หมายถึง[ยัดถิมะทุกา] น. ชะเอมเครือ. (ป. ยฏฺิมธุกา).

กาศิก,กาศิก-

หมายถึง[กาสิกะ-] (แบบ) ว. ที่มาจากแคว้นกาสี, เหมือนไหม, แกมไหม. (ส.; ป. กาสิก).