ตัวกรองผลการค้นหา
อั้ก,อั้ก ๆ,อั๊ก,อั๊ก ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นหรือเสียงดื่มนํ้าอย่างเร็วเป็นต้น.
เสียงเกรี้ยว
หมายถึงว. อาการที่เปล่งเสียงอย่างโกรธจัด เช่น เขาคงกำลังโกรธอยู่ เราพูดด้วยดี ๆ กลับตวาดเสียงเกรี้ยว, เสียงเขียว ก็ว่า.
เสียงเหน่อ
หมายถึงน. เสียงพูดที่เพี้ยนไปจากสำเนียงมาตรฐาน.
หึ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.
พัวะ
กะพรูดกะพราด
หมายถึง[-พฺรูด-พฺราด] ว. มีเสียงดังพรูดพราด.
เสียงกระเส่า
หมายถึงน. เสียงสั่นเครือและเบา.
เสียงเงียบ
หมายถึง(สำ) น. กลุ่มชนที่ยังไม่ออกเสียงแสดงความคิดเห็นของตนให้ปรากฏชัดว่าจะสนับสนุนฝ่ายใด.
เสียงแหบ
หมายถึงน. เสียงที่แห้งไม่แจ่มใส; ชื่อของกลุ่มเสียงที่บีบให้สูงเป็นพิเศษของเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า โดยเฉพาะปี่ใน.
ครืด
หมายถึง[คฺรืด] ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงลากสิ่งของครูดไป หรือเสียงกรน.
อภิรุต
หมายถึงน. เสียง, เสียงร้อง. (ป., ส.).
จั้ก ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฝนตกแรง.