ผลการค้นหา

ปักษวาหน

หมายถึง[ปักสะวาหน] น. นก.

กินปลิง

หมายถึงน. นกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

จาบ

หมายถึง(กลอน) น. นกกระจาบ เช่น มีกุโงกกุงานแลกุงอน นกจิบจาบซอบ. (สมุทรโฆษ).

ชี้นกบนปลายไม้

หมายถึง(สำ) ก. หวังในสิ่งที่อยู่ไกลตัว.

ขุยอินทรีย์

หมายถึงน. อินทรียวัตถุที่สลายตัวปะปนอยู่ในดิน ทำให้ดินอุดมสมบูรณ์. (อ. humus).

ร้า

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. (พจน. ๒๔๙๓).

กด

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น นกกดอดทนสู้ พบงูเห่าเอาปีกบัง. (ประพาสธารทองแดง).

พรากลูกนกลูกกา,พรากลูกนกฉกลูกกา

หมายถึง(สำ) ก. ทำให้ลูกพลัดพรากจากพ่อแม่.

สลาบ

หมายถึง[สะหฺลาบ] น. ปีกของนก; ขน. (ข.).

สุวะ

หมายถึง[-วะ] น. นกแขกเต้า. (ป.; ส. ศุก).

ตอดต่อ

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

กังกะ

หมายถึง(แบบ) น. เหยี่ยว เช่น เกิดเป็นภักษแก่กังกโกรญจคฤธรกา บินมาวว่อนร่อน ก็ร้อง. (สมุทรโฆษ).