ตัวกรองผลการค้นหา
รู้ยาวรู้สั้น
หมายถึง(สำ) ก. รู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาว.
ไม่ดูเงาหัว
หมายถึง(สำ) ก. ไม่รู้จักประมาณตน.
กระอักกระไอ
หมายถึงว. อิดเอื้อน, ไม่กล้าพูด, ทำเสียงไออุบอับอยู่ในคอ, เช่น พูดจากุกกักกระอักกระไอ. (ไกรทอง).
เราะร้าย
หมายถึงก. พูดมากหยาบคาย, พูดไม่เพราะ.
เข้าพกเข้าห่อ
หมายถึงก. เอาไว้เป็นส่วนของตัว, รู้จักเก็บไว้บ้าง, รู้จักเก็บไม่ใช้สุรุ่ยสุร่าย.
แล้ว เล่า,...แล้ว...เล่า,แล้ว ๆ เล่า ๆ
หมายถึงว. ทำแล้วทำอีกอยู่นั่นเอง เช่น พูดแล้วพูดเล่า กินแล้วกินเล่า ทำแล้ว ๆ เล่า ๆ ไม่รู้จักเสร็จ.
ลับปาก,ลับฝีปาก
หมายถึงก. เตรียมตัวพูดหรือโต้เถียงเต็มที่ เช่น ลับปากไว้คอยท่า. (ไชยเชฐ), พูดจาโต้ตอบคารมบ่อย ๆ จนคล่องแคล่ว.
ปึ่ง
หมายถึงว. ทำท่าไว้ยศไม่อยากพูดจาด้วย; ทำทีเฉยแสดงอาการคล้ายกับโกรธ, ปึ่งชา ก็ว่า.
ปัจจัตตะ
หมายถึง(แบบ) ว. เฉพาะตน. (ป.).
สัพยอก
หมายถึง[สับพะยอก] ก. หยอกเย้า เช่น ผู้ใหญ่สัพยอกเด็กว่าเป็นแม่สายบัวแต่งตัวเก้อ. ว. ที่พูดหยอกเย้า เช่น อย่าโกรธเลย เขาพูดจาสัพยอกเท่านั้น, มักใช้เข้าคู่กันเป็น สัพยอกหยอกเย้า เช่น พูดจาสัพยอกหยอกเย้า.
ร่างกาย
หมายถึงน. ตัวตน.
จรรจา
หมายถึง[จัน-] (กลอน) ก. พูด, กล่าว, เช่น อันว่าคนจรรจาลิ้นล่าย กล่าวสองฝ่ายให้ดูดี. (ม. คำหลวงกุมาร). (ส. จฺรจา).