ผลการค้นหา

ภักษาหาร

หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร, อาหารที่กินประจำ, เช่น เนื้อเป็นภักษาหารของเสือ หญ้าเป็นภักษาหารของวัว.

ข้าวแกง

หมายถึงน. อาหารที่ขายมีข้าวกับแกงเป็นต้น, เรียกร้านอาหารประเภทนี้ว่า ร้านข้าวแกง.

สะเงาะสะแงะ

หมายถึงว. เปะปะอย่างคนเมา เช่น เดินสะเงาะสะแงะ พูดจาสะเงาะสะแงะ.

มาทนะ,มาทะ

หมายถึง[มาทะนะ] น. เครื่องทำให้เมา, เครื่องทำให้รื่นเริง. (ส.).

หน้าตึง

หมายถึงว. มีสีหน้าเครียดหรือขุ่นเคือง, หน้าเข้ม ก็ว่า; มีสีหน้าแดงหรือเข้มขึ้นเพราะเริ่มเมา.

อารัมภ,อารัมภ-,อารัมภะ,อารัมภ์

หมายถึง[อารำพะ-] น. การปรารภ มักใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาส เช่น อารัมภบท อารัมภกถา; การเริ่มต้น, การตั้งต้น, ในคำว่า วิริยารัมภะ = การเริ่มต้นความเพียร; ความเพียร. (ป., ส.).

โรงเลี้ยง

หมายถึงน. โรงสำหรับเป็นที่กินอาหารของทหาร.

แน่นท้อง

หมายถึงว. อึดอัดท้องเพราะกินอาหารมากเป็นต้น.

โภชนียะ

หมายถึง(แบบ) น. อาหารควรบริโภค. (ป., ส.).

โยคาพจร,โยคาวจร

หมายถึง[โยคาพะจอน, -วะจอน] น. ผู้หยั่งลงสู่ความเพียร, ผู้มีความเพียร, (มักใช้เรียกพระภิกษุผู้เรียนสมถะและวิปัสสนา). (ป.).

ประกอบอาหาร

หมายถึงก. ทำหรือปรุงแต่งอาหารต่าง ๆ.

ร่วมวง

หมายถึงก. เข้าร่วมในวงอย่างในวงอาหารในวงไพ่.