ค้นเจอ 142 รายการ

ปากคอเราะราย

หมายถึงว. ชอบพูดจาชวนหาเรื่องไม่เลือกหน้า, ปากเปราะเราะราย ก็ว่า.

อุจจาร,อุจจาร-,อุจจาระ

หมายถึง[อุดจาระ-] น. ขี้, (ปาก) อึ. (ป., ส.).

สะเงาะสะแงะ

หมายถึงว. เปะปะอย่างคนเมา เช่น เดินสะเงาะสะแงะ พูดจาสะเงาะสะแงะ.

วิจารณญาณ

หมายถึง[วิจาระนะยาน] น. ปัญญาที่สามารถรู้หรือให้เหตุผลที่ถูกต้องได้.

นุ่มนวล

หมายถึงว. อ่อนหวาน, อ่อนโยน, ละมุนละไม, เพราะพริ้ง, เช่น พูดจานุ่มนวล กิริยาท่าทางนุ่มนวล.

วางปึ่ง

หมายถึงก. ทำท่าไว้ยศไม่อยากพูดจาด้วย; ทำทีเฉยแสดงอาการคล้ายกับโกรธ.

อ่อนหวาน

หมายถึงว. ไพเราะ, น่าฟัง, เช่น เขาเป็นคนพูดจาอ่อนหวาน; งามละมุนละไม เช่น หน้าตาอ่อนหวาน.

ชักแม่น้ำทั้งห้า

หมายถึง(สำ) ก.พูดจาหว่านล้อมยกยอบุญคุณเพื่อขอสิ่งที่ประสงค์ เช่น เถ้าก็พูดจาหว่านล้อมด้วยคำยอ ชักเอาแม่นํ้าทั้งห้าเข้ามาล่อ. (ม. ร่ายยาว กุมาร).

หยาบโลน

หมายถึงว. ที่ไม่สุภาพและลามก เช่น พูดจาหยาบโลน แสดงกิริยาหยาบโลน.

มัญจกะ,มัญจา

หมายถึง[มันจะกะ, มันจา] น. เตียง, ที่นอน. (ป., ส. มญฺจ, มญฺจก).

อุจจารมรรค

หมายถึง[อุดจาระมัก] น. ทวารหนัก. (ส.; ป. อุจฺจารมคฺค).

เกลี่ยไกล่

หมายถึงก. พูดจาให้ตกลงกัน, พูดให้ปรองดองกัน; ทำให้เรียบร้อย, ทำให้มีส่วนเสมอกัน, ไกล่เกลี่ย ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ