ผลการค้นหา

ประจิ้มประเจ๋อ

หมายถึงว. พูดจาและแสดงกิริยาเสนอหน้าอย่างเด็ก.

ติดสำนวน

หมายถึงก. พูดใช้สำนวนมาก ๆ, พูดจาเล่นสำนวน.

เราะราย

หมายถึงว. ชอบพูดจาชวนหาเรื่องไม่เลือกหน้า, มักพูดชวนทะเลาะทั่วไป เช่น พูดจาเราะราย ปากเปราะเราะราย ปากคอเราะราย.

บริจาริกา

หมายถึง[บอริ-] น. หญิงรับใช้, ประกอบกับคำ บาท เป็น บาทบริจาริกา แปลว่า เมีย, ที่ตัดใช้ว่า บริจา ก็มี เช่น บาทบริจา ทารบริจา อรรคบริจา, หรือตัดใช้ว่า บริจาริก ก็มี. (ป., ส. ปริจาริกา).

ย้อนยอก

หมายถึงว. ย้อนให้เจ็บอกเจ็บใจ เช่น พูดจาย้อนยอก, ยอกย้อน ก็ว่า.

แยบคาย

หมายถึงว. เข้าที, เหมาะกับเหตุผล, เช่น ความคิดแยบคาย พูดจาแยบคาย.

สัลลาป,สัลลาป-

หมายถึง[สันลาปะ-] น. การพูดจากัน. (ป.; ส. สํลาป).

ปากเปราะเราะราย

หมายถึงว. ชอบพูดจาชวนหาเรื่องไม่เลือกหน้า, ปากคอเราะราย ก็ว่า.

ฉาปะ

หมายถึง(แบบ) น. ลูกสัตว์, แผลงเป็น จาปะ ก็มี. (ป.; ส. ศาว).

พลอดรัก

หมายถึงก. พูดจาอ่อนหวานต่อกันในเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ.

โฉงเฉง

หมายถึงว. เอะอะเอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร เช่น พูดจาโฉงเฉง.

จรรจา

หมายถึง[จัน-] (กลอน) ก. พูด, กล่าว, เช่น อันว่าคนจรรจาลิ้นล่าย กล่าวสองฝ่ายให้ดูดี. (ม. คำหลวงกุมาร). (ส. จฺรจา).