ตัวกรองผลการค้นหา
ตุ่ย ๆ
หมายถึงว. กลิ่นเหม็นน้อย ๆ.
เหม็น
หมายถึงมีกลิ่นไม่ดี, ตรงข้ามกับ หอม
เสาวรภย์
หมายถึงน. เสารภย์, กลิ่นหอม. (ส.).
ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม
หมายถึง(สำ) ว. ยังเป็นเด็ก.
หึ่ง
หมายถึงว. อาการที่กลิ่นกระจายไป (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น เหม็นหึ่ง ได้กลิ่นหึ่งมาแต่ไกล.
เหม็นเปรี้ยว
หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นคล้ายอาหารบูด.
เสาวคันธ์
หมายถึงน. ของหอม, เครื่องหอม, กลิ่นหอม.
สุคนธรส,สุคันธรส
หมายถึงน. กลิ่นหอม, ของหอม, เครื่องหอม.
เสาวคนธ์
โฉ
หมายถึงก. ฟุ้งไป (ใช้แก่กลิ่นเหม็น).
สะไอ
หมายถึงน. กลิ่น (ใช้เฉพาะกลิ่นของสิ่งที่จวนจะบูด) เช่น แกงมีสะไอจวนจะบูดแล้ว, กระไอ ก็ว่า. ว. มีกลิ่นเหม็นแสดงว่าจวนจะบูด เช่น ข้าวเหม็นสะไอ, กระไอ ก็ว่า.
รักษาศีล
หมายถึงก. ระวังรักษาตนไม่ให้ประพฤติผิดศีล.