ผลการค้นหา

บ้าหว่า

หมายถึง[-หฺว่า] น. เครื่องประดับข้อมืออย่างหนึ่ง. (ขุนช้างขุนแผน).

วิภูษา

หมายถึงน. เครื่องประดับ, เครื่องแต่ง. (ส.; ป. วิภูสา).

โป่งข่าม

หมายถึงน. ชื่อเรียกแร่เขี้ยวหนุมาน ใช้ทำเครื่องประดับ.

มณฑนะ

หมายถึง[มนทะนะ] น. เครื่องประดับ, อาภรณ์; การแต่ง. (ป., ส.).

เครื่องเพชรพลอย

หมายถึงน. รัตนชาติที่เจียระไนและนำมาทำเป็นเครื่องประดับแล้ว.

เธียร

หมายถึงน. นักปราชญ์. ว. ฉลาด, มั่นคง. (ป. ธีร).

มุนิ,มุนี

หมายถึงน. นักปราชญ์, ฤษี, พระสงฆ์. (ป., ส.).

เวที

หมายถึงน. ผู้รู้, นักปราชญ์. (ป.; ส. เวทินฺ).

สนิม

หมายถึง[สะหฺนิม] น. ถนิม, เครื่องประดับ ในคำว่า สนิมพิมพาภรณ์. (ข. ธฺนิม).

พาหุรัด

หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, ทองต้นแขน ก็เรียก.

มกรกุณฑล

หมายถึง[มะกอระ-] น. เครื่องประดับหูมีรูปคล้ายมังกร.

คชาภรณ์

หมายถึงน. เครื่องประดับช้าง. (ป. คช + อาภรณ).