ผลการค้นหา

วินัยธร

หมายถึง[วิไนทอน] น. ภิกษุผู้ชำนาญวินัย. (ป.).

ผ้าอาบ

หมายถึงน. ผ้าที่พระภิกษุสามเณรใช้ผลัดอาบนํ้า.

พระผู้เป็นเจ้า

หมายถึงน. เทวดาผู้เป็นใหญ่ เช่น พระอิศวร; พระภิกษุที่นับถือ.

อาพาธ

หมายถึง[-พาด] ก. เจ็บป่วย (ใช้แก่ภิกษุสามเณร). (ป., ส.).

พระคุณเจ้า

หมายถึงส. คำเรียกพระภิกษุที่นับถือ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.

กระฎี

หมายถึงน. เรือนหรือตึกสำหรับพระภิกษุสามเณรอยู่. (แผลงมาจาก กุฎี).

เจ้าอาวาส

หมายถึงน. พระภิกษุซึ่งได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งผู้ปกครองวัด.

มานัต

หมายถึงน. วินัยกรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุผู้ต้องอาบัติสังฆาทิเสสให้เป็นภิกษุที่นับเข้าในหมู่สงฆ์ได้ เช่น สวดมานัต. (ป. มานตฺต).

อกัปปิยวัตถุ

หมายถึงน. สิ่งที่ต้องห้ามไม่ให้บริโภคใช้สอย (ใช้แก่ภิกษุ). (ป.).

ใหญ่น้อย

หมายถึงว. บรรดา, ทั้งหลาย, เช่น สัตว์ใหญ่น้อยวิ่งหนีไฟป่า.

ปรับอาบัติ

หมายถึงก. เอาโทษเป็นผิดตามพระวินัย (ใช้แก่พระภิกษุ).

ปลงอาบัติ

หมายถึงก. แสดงความผิดของตนเพื่อเปลื้องโทษทางวินัย (ใช้แก่พระภิกษุ).