ผลการค้นหา

ห่า

หมายถึงน. ชื่อผีจำพวกหนึ่ง ถือกันว่าทำให้เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรง เป็นเหตุให้คนตายจำนวนมาก เช่น โรคลงราก (อหิวาตกโรค) กาฬโรค จึงเรียกโรคนี้ว่า โรคห่า.

มานทะลุน

หมายถึงน. โรคที่มีอาการบวมคล้ายโรคมาน แต่บวมทั่วทั้งตัว.

วิโรค

หมายถึงว. ไม่เจ็บไข้, ปราศจากโรค. (ป.).

ตกขาว

หมายถึงน. โรคระดูขาว, มุตกิด ก็เรียก.

อายุรแพทย์,อายุรเวช

หมายถึงน. หมอรักษาโรคทางยา.

เกลี่ยวดำ

หมายถึง[เกฺลี่ยว-] น. โรคเปลี่ยวดำ.

แสลง

หมายถึง[สะแหฺลง] ว. ไม่ถูกกับโรค เช่น แสลงโรค, ขัด เช่น แสลงหู แสลงตา.

หยูกยา

หมายถึง(ปาก) น. ยารักษาโรค.

สมุฏฐาน

หมายถึง[สะหฺมุดถาน] น. ที่เกิด, ที่ตั้ง, เหตุ, เช่น สมุฏฐานของโรค โรคนี้มีจิตเป็นสมุฏฐาน. (ป.).

กามโรค

หมายถึงน. โรคซึ่งติดต่อกันได้โดยการประกอบกามกิจหรือติดต่อกันโดยใช้สิ่งของร่วมกับคนเป็นกามโรคเป็นต้น, เรียกเป็นสามัญว่า โรคบุรุษ หรือ โรคผู้หญิง.

ระบาด

หมายถึงว. แพร่ไปอย่างรวดเร็ว, แพร่ไปอย่างกว้างขวาง, แพร่ไปทั่ว, เช่น ข่าวลือระบาด, ลักษณะของโรคติดต่อที่แพร่ไปอย่างรวดเร็วและกว้างขวางเป็นคราว ๆ ไป, เรียกโรคที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า โรคระบาด เช่น อหิวาตกโรคเป็นโรคระบาดชนิดหนึ่ง.

หูด

หมายถึงน. โรคผิวหนังชนิดหนึ่งขึ้นเป็นไตแข็ง.