ผลการค้นหา

เหะ

หมายถึงว. เละ ใช้แก่กริยาเมา ในคำว่า เมาเหะ.

โมเย

หมายถึง(ปาก) ว. ขี้เมา.

โรงอาหาร

หมายถึงน. โรงสำหรับเป็นที่กินอาหารของนักเรียน นักศึกษาเป็นต้น.

ภิกขา

หมายถึงน. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ป.; ส. ภิกฺษา).

ภิกษา

หมายถึงน. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ส.; ป. ภิกฺขา).

ฝนทั่งให้เป็นเข็ม

หมายถึง(สำ) ก. เพียรพยายามสุดความสามารถจนกว่าจะสำเร็จผล.

ปรากรม

หมายถึง[ปะรากฺรม] น. ความเพียร, ความบากบั่น. (ส.).

เบื่อ

หมายถึงก. วางยาพิษเป็นต้นให้เมาหรือให้ตาย เช่น เบื่อหนู เบื่อปลา. ว. เมา. น. เรียกสารที่ทำให้เมาหรือให้ตายว่า ยาเบื่อ.

ภิกขาหาร

หมายถึงน. อาหารที่ได้มาด้วยการขอ. (ป.).

ประธาน

หมายถึงน. ความเพียร มี ๔ อย่าง คือ ๑. สังวรประธาน เพียรระวังไม่ให้บาปเกิดขึ้นในสันดาน ๒. ปหานประธาน เพียรละบาปที่เกิดขึ้นแล้ว ๓. ภาวนาประธาน เพียรให้กุศลเกิดขึ้นในสันดาน ๔. อนุรักขนาประธาน เพียรรักษากุศลที่เกิดขึ้นแล้วไม่ให้เสื่อม. (ส. ปฺรธาน; ป. ปธาน).

ภัตกิจ

หมายถึงน. การกินอาหาร.

ชา

หมายถึงก. ว่ากล่าว เช่น อย่าชาคนเมา.