ค้นเจอ 156 รายการ

ช่าง

หมายถึงว. ปล่อย, วางธุระ, เช่น ช่างเถิด ช่างมัน.

ช่าง

หมายถึงน. ผู้ชำนาญในการฝีมือหรือศิลปะอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ช่างตัดเสื้อ ช่างไม้ ช่างไฟ. ว. มีนิสัยชอบในทางใดทางหนึ่ง เช่น ช่างคิด ช่างพูด ช่างประดิษฐ์, มีลักษณะนิสัยโน้มไปในทางนั้น ๆ เช่น ช่างโง่จริง ๆ ช่างเก่งจริง ๆ.

ยุให้รำตำให้รั่ว

หมายถึง(สำ) ก. ยุให้แตกกัน, ยุให้ผิดใจกัน.

ยุว,ยุว-,ยุวา,ยุวาน

หมายถึงน. ชายหนุ่ม. ว. หนุ่ม, รุ่น. (ป.; ส. ยุวนฺ, ยุวานก).

ปักขพิฬาร

หมายถึง[-ลาน] น. บ่าง; นกเค้าแมว.

กามายุส

หมายถึงครุฑ, ผู้ที่อยู่อย่างสบาย

ยุคันต,ยุคันต-,ยุคันต์

หมายถึงน. ที่สุดแห่งยุค. (ป.).

ยุทธ,ยุทธ-,ยุทธ์

หมายถึง[ยุดทะ-] น. สงคราม, การรบพุ่ง. (ป., ส.).

ช่างฝีมือ

หมายถึงน. ผู้มีความรู้ความสามารถในงานวิชาชีพโดยเฉพาะด้านหัตถกรรม เกษตรกรรม พาณิชยกรรม และวิศวกรรม.

ยุแหย่

หมายถึงก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน.

เปสการ

หมายถึง[เปสะกาน] (แบบ) น. ช่างหูก, ช่างทอ. (ป.).

เอาเลย

หมายถึงก. ยินยอม ท้าทาย หรือยุให้ทำ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ