ผลการค้นหา

หู่

หมายถึงก. ยู่เข้า, หดเข้า, ห่อเข้า.

บำหยัด

หมายถึงก. ประหยัด เช่น บำหยัดหยาบพึงเยงยำ. (กฤษณา).

ตระคัร

หมายถึง[ตฺระคัน] (แบบ) น. ไม้กฤษณา เช่น กฤษณาขาวและตระคัร ก็มี. (ม. คำหลวง มหาพน). (ป.; ส. ตคร).

กษัตรา

หมายถึง[กะสัดตฺรา] (กลอน) น. กษัตริย์ เช่น คือ พรหมทัตกษัตรา. (กฤษณา).

สันลึก

หมายถึงน. ใบตาล. (ข. สฺลึก ว่า ใบไม้).

สลึก

หมายถึง[สะหฺลึก] น. ใบไม้. (ข.).

งบ

หมายถึงน. ชื่อกับข้าวชนิดหนึ่งคล้ายห่อหมก ห่อด้วยใบไม้ มีใบตองเป็นต้น แล้วปิ้งไฟ. ก. ปรุงอาหารด้วยวิธีเช่นนั้น.

คน

หมายถึงน. มนุษย์.

คน

หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.

ข้าวปัด

หมายถึงน. ข้าวเหนียวต้มที่ห่อด้วยใบไม้เช่นใบมะพร้าวอ่อนหรือใบเตย มักทำถวายพระในเทศกาลออกพรรษา, ข้าวต้มปัด ก็ว่า.

ชรายุ

หมายถึง[ชฺรา-] (แบบ) น. คราบงู, รกที่ห่อหุ้มลูกคนหรือลูกสัตว์. (ส.).

ข้าวต้มปัด

หมายถึงน. ข้าวเหนียวต้มที่ห่อด้วยใบไม้เช่นใบมะพร้าวอ่อนหรือใบเตย มักทำถวายพระในเทศกาลออกพรรษา, ข้าวปัด ก็ว่า.