ค้นเจอ 2,426 รายการ

ปริบ

หมายถึง[ปฺริบ] ว. อาการกะพริบบ่อย ๆ, อาการของหยาดนํ้าฝนที่หยดลงน้อย ๆ.

ปัด ๆ

หมายถึงว. อาการที่โกรธกระฟัดกระเฟียด, อาการที่ดิ้นพราด ๆ อย่างปลาที่ถูกตี.

ลิ้นอ่อน

หมายถึงว. อาการที่พูดออกสำเนียงได้ชัดเจน, อาการที่พูดภาษาอื่นได้ง่าย.

บูด

หมายถึงว. มีรสเปรี้ยวและมีกลิ่นเหม็นเปรี้ยวแสดงว่าเสีย (ใช้แก่อาหาร) เช่น ข้าวบูด แกงบูด; ทำหน้าแสดงอาการไม่พอใจ เรียกว่า ทำหน้าบูด.

ยี้

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงอาการรังเกียจสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นต้น เช่น ยี้! เสื้อสกปรกอย่างนี้ยังจะเอามาให้อีก, อี๊ ก็ว่า.

เล่อ

หมายถึงว. แสดงอาการมีหน้าตาผิดปรกติเพราะตกใจ ดีใจ หรือแปลกใจ, เซ่อซ่า, เร่อร่า กะเล่อกะล่า หรือ กะเร่อกะร่า ก็ว่า.

บึ้ง

หมายถึงว. อาการที่หน้าตาไม่ยิ้มแย้มแจ่มใส.

ปรูดปราด,ปรู๊ดปร๊าด

หมายถึงว. อาการที่เคลื่อนไหวอย่างว่องไว รวดเร็ว.

ยานคาง

หมายถึงว. อาการที่พูดลากเสียง.

ลมแดกขึ้น

หมายถึงก. อาการที่ลมในท้องดันขึ้นมา.

งัวเงีย

หมายถึงก. อาการที่คนแรกตื่นยังง่วงอยู่.

ครั่นตัว,ครั่นเนื้อครั่นตัว

หมายถึงก. รู้สึกหนาว ๆ ร้อน ๆ เป็นอาการแสดงว่าจะเป็นไข้, รู้สึกสะบัดร้อนสะบัดหนาว, รู้สึกตึงเนื้อตึงตัว.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ