ผลการค้นหา

ประทุษ

หมายถึง[ปฺระทุด] ก. ทำร้าย, ทำชั่ว, ทำเลวทราม, ทำผิด, เบียดเบียน. (ส.).

รื้อแต่หลังคาเขา หลังคาเราไม่รื้อ

หมายถึง(สำ) ก. คิดแต่จะเอาของผู้อื่นมาใช้ของของตัวเก็บไว้, คิดแต่จะเอา ไม่คิดจะให้.

รู้ไส้

หมายถึงก. รู้ความในหรือเรื่องส่วนตัวของผู้อื่นเป็นอย่างดี (มักใช้เกี่ยวกับฐานะการเงิน).

เลี้ยงลา

หมายถึงก. เลี้ยงอาหารเป็นการอำลาของผู้ที่จะจากไป เช่น นายแดงเลี้ยงลาเพื่อน ๆ ก่อนที่จะย้ายไปอยู่ที่อื่น.

ปลงบริขาร

หมายถึงก. มอบบริขารให้แก่ผู้อื่นในเวลาใกล้จะตาย (ใช้แก่บรรพชิต).

ปล่อยของ

หมายถึงก. ทำพิธีทางไสยศาสตร์ให้ของไปทำร้ายผู้อื่น เช่น เสกหนังควายเข้าท้องศัตรู.

หยั่งเสียง

หมายถึงก. ลองพูดหรือทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อฟังความคิดเห็นจากผู้อื่นหรือคนจำนวนมาก, ซาวเสียง ก็ว่า.

ก้าวก่าย

หมายถึงก. ล่วงลํ้าเข้าไปยุ่งเกี่ยวหน้าที่ผู้อื่น, เหลื่อมลํ้าไม่เป็นระเบียบ เช่น งานก้าวก่ายกัน.

เกินเลย

หมายถึงก. แสดงกิริยาวาจาต่อผู้อื่นโดยขาดสัมมาคารวะ, เหลื่อมลํ้าทางจำนวน.

ซาวเสียง

หมายถึงก. ลองพูดหรือทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อฟังความคิดเห็นจากผู้อื่นหรือคนจำนวนมาก, หยั่งเสียง ก็ว่า.

ตีปลาหน้าไซ

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำให้กิจการของผู้อื่นซึ่งกำลังดำเนินไปด้วยดีกลับเสียไป.

ถึงแก่พิราลัย

หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่สมเด็จเจ้าพระยา เจ้าประเทศราช หรือผู้อื่นที่มีฐานันดรเทียบเท่า).