ค้นเจอ 967 รายการ

มุมประชิด

หมายถึงน. มุม ๑ ใน ๒ มุมที่มีแขนข้างหนึ่งร่วมกัน.

อมเลือดอมหนอง

หมายถึงว. มีเลือดและหนองปนกันอยู่ข้างใน เช่น ฝีอมเลือดอมหนอง.

พยุงปีก

หมายถึงก. ประคองแขนพยุงไปด้วยมือข้างหนึ่ง แล้วใช้มืออีกข้างหนึ่งโอบรอบหลังไปสอดใต้รักแร้ของผู้ถูกพยุง.

โล้เล้

หมายถึง(ปาก) ว. ส่งเสียงเอะอะจนฟังไม่ได้ศัพท์ เช่น พ่อค้าส่งเสียงโล้เล้.

สำเหนียก

หมายถึง[สำเหฺนียก] ก. ฟัง, คอยเอาใจใส่, กำหนดจดจำ, เช่น ผู้ใหญ่สอนอะไรก็ให้สำเหนียกไว้ให้ดี.

ร้าวรานใจ

หมายถึงก. ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ เช่น ถ้อยคำเสียดแทงทำให้ผู้ฟังร้าวรานใจ.

คอน

หมายถึงน. ไม้ที่ทำไว้ให้นกหรือไก่จับ. ว. หนักข้างหนึ่งเบาข้างหนึ่ง. ก. เอาสิ่งของห้อยที่ปลายไม้คานหรือปลายไม้เพียงข้างเดียวแล้วแบกบ่าพาไป; เหยียดแขนข้างหนึ่งแล้วเอามือจับปลายของที่หนักยกขึ้น.

หยักรั้ง

หมายถึงว. อาการนุ่งผ้าถุงหรือผ้าโสร่งรั้งผ้าทางด้านข้างมาเหน็บเอวทั้ง ๒ ข้างให้ชายผ้าร่นสูงขึ้น.

บ๊งเบ๊ง

หมายถึง(ปาก) ว. ทำเสียงเอะอะ, ทำเสียงเอะอะจนฟังแทบไม่ได้ศัพท์.

จอบ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. แอบ, ลอบ, คอยฟัง; (ถิ่น-พายัพ) ล่อ, เล้าโลม, ชักชวน.

เกรินบุษบก

หมายถึงน. เกรินที่ต่อออกไปทางด้านข้างฐานบุษบกมาลาทั้ง ๒ ข้าง เพื่อส่งรูปฐานบุษบกให้งอนแอ่นขึ้นคล้ายหัวและหางเรือ.

ทักขิณ

หมายถึง(แบบ) ว. ทักษิณ, ใต้; ข้างขวา. (ป.; ส. ทกฺษิณ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ