ผลการค้นหา

ก้างขวางคอ

หมายถึงน. ผู้ขัดขวางมิให้ทำการได้สะดวก, ผู้ขัดขวางให้ผู้อื่นเสียประโยชน์.

คนกลาง

หมายถึงน. ผู้ถือเป็นกลางไม่เข้าข้างฝ่ายโน้นฝ่ายนี้ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น, ผู้ทำหน้าที่ไกล่เกลี่ย, ผู้ทำการค้าระหว่างผู้ผลิตกับผู้บริโภค.

วาจก

หมายถึงน. ผู้กล่าว, ผู้บอก, ผู้พูด. (ไว) ก. กริยาของประโยคที่แสดงว่าประธานทำหน้าที่เป็นผู้ทำ ผู้ใช้ ผู้ถูกทำ หรือผู้ถูกใช้ แบ่งเป็น ๓ ชนิด คือ กรรตุวาจก กรรมวาจก และการิตวาจก. (ป., ส.).

ศาสก

หมายถึง[สา-สก] น. ครู, ผู้สอน, ผู้ชี้แจง, ผู้ปกครอง. (ส.).

สัมพุทธ,สัมพุทธ-,สัมพุทธะ

หมายถึงน. ผู้รู้พร้อม, ผู้ตื่นแล้ว, ผู้สว่างแล้ว; พระนามพระพุทธเจ้า. (ป., ส.).

นักกีฬา

หมายถึงน. ผู้ชอบเล่นกีฬา, ผู้เข้าแข่งขันกีฬา; โดยปริยายหมายความว่า ผู้มีนํ้าใจไม่เอาเปรียบผู้อื่น.

ให้ท่า

หมายถึงก. พูดหรือแสดงกิริยาให้รู้ว่ายินดีติดต่อด้วยหรือไม่รังเกียจ (ใช้แก่ผู้หญิง).

กรกัติ

หมายถึง[กฺระกัด] (โบ) ก. กระกัด, ใคร่, อยาก, ยินดี, เช่น กรกัติกามา. (สรรพสิทธิ์).

สอพลอ

หมายถึง[สอพฺลอ] ก. กล่าวร้ายป้ายสีผู้อื่นเพื่อให้ผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีฐานะสูงกว่าเกลียดชังผู้นั้นเพื่อประโยชน์ของตน.

หลงใหลได้ปลื้ม

หมายถึง(สำ) ก. ตื่นเต้นยินดีเมื่อตนเองหรือผู้อื่นได้ดิบได้ดีเป็นต้น เช่น อย่ามัวหลงใหลได้ปลื้มกับรางวัลจนลืมหน้าที่การงานของตน.

เปกข์,-เปกข์

หมายถึงน. ผู้เพ่ง, ผู้มุ่ง, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น อุปสัมปทาเปกข์ คือ ผู้เพ่งอุปสมบท ผู้มุ่งอุปสมบท. (ป.).

อาทาตา

หมายถึงน. ผู้ถือเอา, ผู้รับ. (ป.; ส. อาทาตฺฤ).