ตัวกรองผลการค้นหา
หฤทย์
หมายถึง[หะรึด] ว. เกี่ยวแก่ใจ; ภายใน; น่ารัก. (ส.).
อักกะ
หมายถึงน. พระอาทิตย์; ต้นรัก. (ป.; ส. อรฺก).
อำนิฐ,อำนิษฐ์
หมายถึง[-นิด] ว. น่าปรารถนา, เป็นที่พอใจ, ต้องใจ, น่ารัก. (แผลงมาจาก อิฏฐ).
ลูกแก้วลูกขวัญ
หมายถึงน. ลูกที่พ่อแม่รักมากที่สุด, ลูกแก้ว หรือ ลูกขวัญ ก็เรียก.
จงรัก,จงรักภักดี
หมายถึงก. ผูกใจรักด้วยความเคารพนับถือหรือรู้คุณอย่างยิ่ง.
ใครไหวไปก่อนเลย
หมายถึงให้ความรู้สึกขั้นสุด เช่น อาจจะเหนื่อย เบื่อ กลัว หรือแม้กระทั่งความน่ารัก
แววตา
หมายถึงน. สิ่งเป็นเยื่อบาง มีลักษณะใสเป็นแสงวาวดั่งแก้ว หุ้มด้านนอกของดวงตา, ความรู้สึกที่ปรากฏออกทางตาทำให้รู้ว่ารักหรือเกลียดเป็นต้น เช่น ดูแววตาก็รู้ว่ารักหรือชัง ใบหน้าและแววตาปรากฏความเบื่อหน่าย; โดยปริยายหมายความว่า เป็นยอดรักประดุจดวงตา เช่น โอ้พ่อพลายแก้วแววตา มรณาแน่แล้วฤๅอย่างไร. (ขุนช้างขุนแผน).
ถ่ายเท
หมายถึงก. ให้ระบายเข้าออกได้ (มักใช้แก่อากาศหรือนํ้า); ยักย้ายหลีกเลี่ยงด้วยอุบาย, มักใช้ว่า ยักย้ายถ่ายเท.
จรจรัล
หมายถึง[จอระจะรัน, จอนจะรัน] (กลอน) ก. เที่ยวไป, เดินไป, เช่น แม่รักลูกรักจรจรัล พลายพังก็กระสัน. (ดุษฎีสังเวย).
รำคาญใจ
หมายถึงก. ถูกรบกวนจุกจิกจนเบื่อหน่าย เช่น น้อง ๆ มาเซ้าซี้เขาให้พาไปเที่ยวบ่อย ๆ จนเขารำคาญใจ.
สังฆ,สังฆ-
หมายถึง[สังคะ-] น. สงฆ์, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
ทะนุ,ทะนุก
หมายถึงก. อุดหนุน (มักใช้ควบกับคำอื่น).